Шілдехана шілделік, шілде күзет – өмірге келген нәрестенің құрметіне жасалатын той. Мал шаруашылығымен айналысқан қазақ халқы адам өмірге келгеннен кейін, жақындарына сүйінші сұрап жаушы жібереді. Сүйінші хабарды жеткізгендер ұл туса – “ат ұстар” немесе “жылқышы”, қыз туса – “көйлек тігер”, “қырық жеті” немесе “сауыншы туды” деп хабарлаған. Одан кейін туған-туыстар, көршілер және алыс-жақын ағайындар Шілдеханаға жиналады да “бауы берік болсын” деп тілек айтып, шашу шашып келеді. Шілдехана мәні алғаш нәрестені жын-періден қорғап, “күзету” деген сенімге саяды. Сондықтан оны “Шілде күзет” деп те атайды. Бұл ғұрыптың түпкі мәні бала мен ананы тіл-көзден сақтау, жын-шайтандардан қорғау дегеннен туындаған. “Шіллә” (“чілле”) парсы “қырық” деген мағына береді. Дәстүрлі қазақ қоғамында бала үшін туылғаннан 40 күнге дейін қауіпті кезең саналған, оған дейін нәрестеге көп адамды жолатпай, бала мен анасын жақсылап күткен (қ. Қырқынан шығару). Әсіресе, жас нәресте жатқан үйде үш (кейде 40 күнге дейін) күні бойы шам жағылып, “күзетілген”. Кейіннен шілдехана ұлттық ойын-сауық кешіне айналған
Менің хобби.
Хобби- не ғой сол мынадай? Ынта бірнәрсемен сүйікті,бірнәрсемен ақиқаттық біз маңызды. Ғой хобби біздіңеркін жатпай-тұрмай толтырады, ал кім заниматсянелюбимым іспен болады, өзінің өмірінің қымбатминуттарын жұмсай? Міне тап! Хобби-это ана, не бізді,тартады қызықтырып әкетеді. Жай айт-, сол жасауләззатпен уақыт біздің алды қиюымыз. Бас бас-басыхобби болады. Бас жанның хоккей, бас жанның тоқы-,бас жанның оқылым. Бас-басы кәсіп себе ша дәмгетаңдап алуға тырысады. Менің, айталық, тілдерді ылғитартты. Көрінген тарихтың және елдің мәдениетінің язык-это шағылысы. Сол, айту болады, халықтың жаны.Жақында себя ойда аулады, не маған испанский тіл өтеұнайды. Оның әдемі, сәл жұмбақ үнде-. Сол ұлы ғалым,изобретателей, ойшыл тіл. Қарамастан және испанскийуслышав, бір күні, мен оны мәңгі полюбила! Іс жүзіндеөзінің еркін жатпай-тұрмай мен грамматики байқауының,және, әрине ғой, испанскоих сөздің ауыздан шығуынатәуелдеймін. Бірақ мен өзінің өресін ғана бір байқауменшектемеймін сүйікті тілдің. Мен, адамша жан-жақты, бір облысташырғалану енжарланамын. Жиі, суық және қапырықкештермен, қашан сабақтар уже алқындыр- және уделитьболады себе аз уақыт, мен крестиком кестелеймін.Мынадай кездерге мен себя осы мастерицей сеземін!Ғой мен мен көмек әдеттегі жіптің және инелердіңсотворить бірнәрсе неообразимо әдемі білемін, әйгіле-қиялдың көкжиектерінің. Қарамастан және сол емесолай жеңілтек, сияқты сияқты. Кестеле- крестиком-сложная технология, нешіншіні постигая, мен уақыттывпустую жұмсамаймын. Мен өзінің балалығынан жасаусүйдім. Жаса- себе ораманы және сырғашықтарды,футболки түрлі-түрлі жылтырақ жылтырақтарменбезендірді. Айтпақшы, сол балалар ынта менімен қалдыжәне дейін бүгінгі күннің. Мен сәндерді маржаннан өтежасау сүйемін. Подружки жиі мені олар смастерить что-нибудь оғаш сұрайды. Қарамастан және мен ләззатпеноның өтініштерін орындаймын. Сондықтан маған ессізжасау сүйкімді уақыт, сүйікті іспен шұғылданушы,пайданы маған және қапта- әкеледі ана. Міне мынадайбас менің хобби!
киіз басу– дәстүрлі қазақ қоғамында ған киіз жасау өнері. оған жүн талшықтарының бір-бірімен ұйыса байланысатын қасиеті негізге алынған. қазіргі заманғы шұға басу, байпақ жасау, фетр басу процесстері де киіз басу дәстүрлі технологиясымен бірдей.
жүн – ұйысуға бейім бірден-бір талшық. ол ылғал мен температура әсерінен және механиклық әрекет нәтижесінде ширайды да, жасалып жатқан бұйымның көлемі кішірейіп, тығыздығы артады: шұға 30 – 35%, киіз бен байпақ 80%-дай шуиды. киіз басудағы ең жоғары тығыздық 0,55 г/см3 тығыздығын бұдан әрі арттырса, жүн талшықтары үзіліп, материал ыдырай бастайды.
киіз басу ісімен қазақ халқы өте ертеден таныс. ғасырлар бойы көшпелі өмірге ыңғайлы тұрмыстық бұйымдардың бірқатарын киізден жасап келгендіктен, киіз басу технологиясын әбден меңгеріп, өнер дәрежесіне көтерген. дәстүрлі қазақ қоғамында киіз басу ісі маусымдық сипатта болған. ол қойды қырқудан басталады да (күзде), қырқылған күзем жүннің барлығын өңдеп болғанға дейін созылады.