ответ: Aлдыңғы мәтіннен айырмашылық бар
Объяснение:
Ертегідегі Жаман – қазақ ауыз әдебиетіндегі ел басшысының үлгілі бейнесі. Ол – қарапайым, парасатты, адал, шыншыл, көреген, тапқыр, кішіпейіл, іззетті, көпшіл, қайырымды, қанағатшыл. Бұл қарапайым халық бұқарасының «елді осындай адам басқарса» деген арманынан туған бейне.
Аяз би туралы айтылатын ертегі-аңыздардың бәрінде дерлік Жаман қойшының Мадан хан сынынан өтуі, үйленуі, ханның күншіл, ақылсыз қырық уәзірін өлімнен құтқаруы, оның даналығын, достыққа адал, сертке беріктігін, әділдігін мойындаған хан өз тағын беруі сөз болады. Жаман хан болғаннан кейін де жыртық тоны мен жаман тымағын хан сарайы босағасына ілдіріп қояды. «Кей-кейде хандық тақтың буымен көңілім тасып, асып бара жатқандай болсам, соған көзім түседі де, тез тәубама келемін» дейді екен. Сөйтіп ол жыртық тоны мен жаман тымағын көрген сайын тәубасынан жаңылмай, өзіне-өзі: «Аяз би әліңді біл, құмырсқа жолыңды біл» деп отыратын болған.
Өмірдегі реалды нәрсенің өзін әдейі өзгертіп көрсету – ертегі жанрының өзіндік қасиеті болғандықтан, ертегіші де оның мазмұнын барынша әсірелеп көрсетуге, сырлы да ғажайып етіп көрсетуге күш салады. Мәселен, «Аяз би» ертегісіндегі ханның әлсіз, жоқ-жітік, жаман қойшының ақыл-парасатын мойындап, оған хандық тағын сыйлап беруі өмірде әсте болуы мүмкін емес жағдай. Бірақ ертегіші осылай баяндайды, тыңдаушы оған иланады. Өйткені ертегіні айтушы да, тыңдаушы да өмірде бір рет болса да солай болғанын қалайды, соны армандайды. Қысқасы, Аяз биді өмірде болған тарихи тұлға дегеннен гөрі, халықтың «ел басқаратын адам осылай болу керек» деген арманынан туған Арман ханы, ел билеушіге тым ертеде ескерткен халық даналығы мен асқақ мұратының көрінісі деген орынды.
Аяз би ертегісінің тәрбиелік мәні-Хан 40 уәзірлеріне құстың жаманын,шөптің жаманын,және де адамның жаманын әкел деп бұйырды.Уәзірлер шөп пен құстың жаманын тапты,бірақ адамның жаманын таппады.Адамның жаманы алдынан шыққан адамға бәрін баяндап береді,сосын әлгі адам мен ақ жаман адам болайын деп хан алдына барады.Сонда әлгі адамның бет әлпетіне, киіміне қарап жаман адам деп ойлады.Бірақ ол данышпан адам еді.Себебі:адамның түр әлпетіне қарап адамды тануға болмайды.Адамның ішкі жан дүниесіне қарап тану керек.Оның түр әлпеті жаман болғанымен ол бәрін білетін.Себебі: жаманның басынан небір оқиғалар өткен.Енді ол ханнның уәзірі
алдыңғы мәтіннен айырмашылық бар