1912 жылы 12 қаңтарда Верный (қазіргі Алматы) қаласында, қызметкердің отбасында өмірге келген.
Әкесі Меңліахмет Жұмабайұлы 1886 жылы туған. Алматы облысында ауылшаруашылық, сауда мекемелерінде жұмыскер болып істеген. Қазақ, орыс тілдерінде жаза, оқи білетін сауатты болған. Анасы, Зәуре Баирқызы (1888 жылы Шелек (бұрынғы атауы Чилик) Чилик ауданында (қазіргі Алматы облысы) туған) үй шаруасында бала тәрбиесімен айналысқан.
1930 жылы – Алматыдағы №14 орта мектепті бітіргеннен кейін, 1931-1936 жылдары - Қазақстан Өлкелік комсомол комитеті Дінмұхамед Қонаевты Мәскеудің Түсті металл институтына оқуға жібереді.
Бұл жерде басты кейіпкер күн сайын жыртық киім киіп содан тапқан 1-2 пұлға нан сатып алады. ( еңбек тің наны тәтті ) Егерде біз еңбек етіп сол еңбек еткеннің ақшасына нан сатып алсақ онда еңбектің қаншалықты тәтті екенің сезінесің. Дәл осы сөзге мына мақалды қосқым келеді:Еңбегің өнімді болса,
көңілің сенімді болар.
Еңбек адамның екінші анасы.
Еңбек адамның көркі,
Адам заманның көркі.
Еңбек — ата, жер — ана.
Еңбек әрі сүйсіңдіреді,әрі сиындырады.
Еңбек бейнет емес, зейнет.
Еңбек деген байлық бар ерінбеген жететін,
жоқшылық деген жебірді жермен жексен ететін.
Еңбек ептілікті сүйеді.
Еңбек ер атандырады.
Еңбек ердің көркі,
Ер елдің көркі.
Еңбек ердің санаты,
Білім ердің қанаты.
Еңбек ердің сәні.
Еңбек ерлікке жеткізер,
Ерлік елдікке жеткізер.
Еңбек еткен емеді, еңбексіз не өнеді?
Еңбек еткен — мұратқа жеткен.
Еңбек етсен ерінбей,
Тояды қарнын тіленбей
Осы мақалдар еңбектің наны тәтті екенің көрсетіп тұр.
Объяснение: Бұл менім жеке ойым