әғввргзөәгривуңрғтңұүп
Сочинение: ,, Минем әнием.”
Минем әниемнең исеме – Марина. Аңа утыз ике яшь. Минем әнием лаборант булып эшли. Минем өчен әнием - дөньядагы иң матур кеше.
Аның күзләре зәңгәр төстән, кап – кара керфекләр белән сызылган. Чәчләре бик озын, кара төсле. Мин әниемне бик яратам, чөнки минем өчен аннан да кадерлерәк кеше юк. Әнием бик оста ашарга пешерә. Дөньяда аның ризыгыннан тәмлерәк юктыр. Мин начарлык эшләсәм дә, ул мине бик ярата. Ул һәр кешегә булышырга тырыша. Һәр кеше өчен - әни - иң якын кеше.
Мин дә әниемне иң яхшы, иң матур, иң әйбәт кеше дип шутлыйм.
Авторы белгілі болса ертегіні әдеби ертегі деп атайды.