Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Қасқыр, арыстан және түлкі.
Бірде арыстан, қасқыр және түлкі дос болыпты. Олар аңға шығып есек, қой, қоянды ұстап алады.
- Ал достарым, олжаны қалай бөлісеміз?- деді арыстан
Бірінші қасқыр жауап берді: -Патша! Сіз үлкенісіз, сондықтан сіз есекті, мен қойды, ал ең кішкентайы түлкі қоянды жесін.
Арыстан бұл жауапқа көңілі толмады. Ол ашуланып қасқырды бөлшектерге жұлды.
-Сен не айтасын?-деп сұрады арыстан түлкіден.
-О, біздің патша! Қазір таңғы асқа есекті женіз, түскіге қойды, ал түнгіге қоянды жеңіз,-деді түлкі. Арыстанға түлкінің сөздері ұнайды. Ол күлімдеп тұрып одан сұрады:
-Мұндай жауапты қайдан үйрендін?
-Қасқырдан,-деп жауап берді түлкі.
Қауіп-қатер
ПРОВЕРЕНО