-Сәлем,сен өзіңнің жаздық демалысында не істедің?
-Сәлем,мен демалыста ата-әжемнің ауылына барып,сол кісілерге көмектесіп,тауды көріп қайттым.
-Ауыл жайлы айтып бере аласын ба?
-Иә.Бір күні мал бағып келе жатып қалай таудың үстіне шыққанымды байқамай қалдым.Ауылдың ауасы таза,суы мөлдір, өсімдіктері пайдалы ғой.Тау басында осы дүниелерді көріп керемет сезімде болдым.Сынғырлған бұлақтын үні мен желдің даусы өте жағымды.Ал сен демалысында қайда болдың?
-Мен болсам ата-анам мен қалаларды араладым.Қазақстанымыздын көрнекті жерлерін өз көзімен көріп қайттым.Міне осылай демалысымнын қалай өткенін байқамай қалдым
Домбыра - қазақ халқының өте ерте және кең тараған, нағыз табиғи ұлттық музыкалық аспабы. Көне Шумер тілінен аударғанда «кішкене садақ» деген мағына береді. Алматы облысы, Жамбыл ауданы аумағынан шамамен 2,5 ғасыр бұрын табылған таста қашалған суреті мен 16 ғасыр бұрын Мысыр еліндегі Нахт қабіріне салынған пішінінен еш өзгермеген. Қос ішекті шертіп ойнайтын музыкалық аспап ішекті, шертпелі аспаптар тобына жатады.
Аспап әр түрлі үлгіде тұтас ағаштан ойылып жасалады. Тоғыз, он бір, он төрт, жиырма төрт пернесі болады. Күй арнайы құлақтарымен келтіріледі. Аспап үні қоңыр, құлаққа жағымды әрі жұмсақ болып келеді.
Домбыра - сан ғасырлардан бері сырын сақтаған, қазақ даласында кеңінен танымал аспап. Дегенмен домбыра әр аймақта әр түрлі болып келеді. Солтүстік, орталық, оңтүстік аймақтарда домбыра көлемі шағын, жеті-тоғыз пернелі болса, Батыс Қазақстан аумағында кездесетін домбыра шанағы жұмыр, мойны ұзын, он екі, он төрт пернелі болып келеді.