Имя царя саков-Тумара (570-520 г. р.) было названо древним летом - «Томирис» у детей. Тумар-царица массагетов, вождь скифского народа - потомок Ишпака, царь скифов - правнук Мадия, царь массагетов - дочь метел. Мать короля Томирис умерла в детстве. Маленькую девочку воспитывает отец. Томирис с детства вырос в среде, где используются военные действия и вооружение. Вместе с отцом он несколько раз сбежал от врагов. А с пяти лет асау ездил на лошадь. В шестилетнем возрасте держал в руках акинак - короткий меч и начал тренироваться в боевых искусствах. После победы царя Кира парсами имя Томирис, оставшееся в истории, король Кир стремился завоевать массагеты на востоке. Сначала Кир отправляется в страну кочевников посол. Их королева - Тумар просит выйти замуж за себя. Таким образом, Кир ищет повод для столкновения с массагетами. Тумар отклоняет предложение царя Кира (558-530 гг. н. э.). Кир отправляет осадки на восток. Добившись Дарии Аракса, он стремится построить над собой плавучие мосты, возводить башенные замки на затяжке судов.
Объяснение:
Мен "Қазақстан" деп аталатын Ұлы дала елінде тұрамын. Қазақстан әдемі, мүмкіндігі мол ел. Қазақстан өкіметі өз халқының барлық жағдайын жасайды. Қазақстанда көптеген көрікті жерлер, ұлы адамдардың ескерткіштері, қорықтар бар. қазақстанның сан мыңдаған жылдар тарихы бар. Мен Қазақстанды сүйемін, өз елімнің патриотымын. өз елімнің дамуына бар күш-жігерімді саламын. қазіргі президентіміз Қасымжомарттың бастауымен еліміз одан сайын көркейе бермек. Бүкіл қазақстандықтар өз елі үшін барлық мүмкіндіктерін аянбай қызмет етсе еліміз көркейе бермек
Имандылық – адамның қоғамдағы, күнделікті өмірдегі іс-әрекеттерін белгілі-бір қалыпқа түсіретін ішкі рухани реттеуіш қадір-қасиет, адам бойындағы адамгершілік, ізгілік, кісілік белгісі.
Дәстүрлі қазақ қоғамында адамның имандылығына – мінез-құлық жүйесіндегі ерекшеліктеріне көп көңіл бөлінген. Адамның жарық дүниеге келуі, өсуі, ержетуі, тіршілік етуі, қартаюы, ата мен баланың қарым-қатынасы, үлкендік пен кішілік, сыйластық, әдептілік пен арлылық, инабаттылық тәрізді маңызды мәселелер имандылықтың маңызды құрамдас бөлігі ретінде ешқашан да назардан тыс қалмаған. Жастардың үлкендерге құрмет көрсетуі, үлкендердің кішілерге ізет білдіруі өмір сүру салтына айналған. Қоғамда берік қалыптасқан осындай көргенділікпен өмір кешу дағдылары жинала келіп, барша адамгершілік қағидалардың, имандылықтың жазылмаған кодекстерінің қалыптасуына негіз болған. Бойына адамгершілік асыл қасиеттерді жинап өскен жасты “көргенді” деп, жүрегінен нұр, өңінен жылу кетпейтін, әрдайым жақсылық жолын ойлайтын, әр істе әділдік көрсететін адамдарды “иманды” деп атаған. Мұсылмандық дүниетаным бойынша, имандылық иманнан пайда болады. Ал иман – жүректегі нұр, нұрдың сыртқы болмысы, яғни имандылық – Алла тағалаға иман еткен адамға бітетін көркем мінез. Алла жіберген әрбір пайғамбарының міндеті – иман мен имандылыққа уағыздау деп саналған.[1]