Сарының, қары- арасында күнмен, шексіз даласыныңкенет орманның жасыл қабырғасы "шығады". Қырлар,жартастың ғажайыптың қатпарларының, тыныш"сиқырла-" көлдер, толық балықтар ал уже соң оныменвзору ашыл- шынымен тамаша аудан: алып атамзаманғы тал-шыбықтар, тастар. Бурабай немесе боровое- поистине сырлы және жұмбақ жер. "Бура" қазақша "түйе"означает. Осы кәрі аңыз туралы осы жерлерде тұр-түйеде тоқулы., не мында адамдар туралы ана таныпбар-, түйе тулпаром (қанатты бедеумен) түңілді және кКокшетау пику деген полетел, ақырында, от адамдардандеген құтқарыла, сияқты от надвигающегосясорлылықтан.
Бурабая аумағында археологтар қоланың заманыныңсайманының қоймасын кездестірді. Сол айғақта- туралыана, не Бурабай жерле- тек аушылар, бірақ жәнеегіншілермен және мал шаруашылықтарыммен болды.Мында емес ретті алтынның және кеннің алапасынадеген бар- скифские баулар өткен.
Бурабай материалдық мәдениеттің ескерткіштерімен асабай. Бірақ оның тамаша табиғаты әсерді кіші не біреулержасайды
Берікқара терегі , Қаратау жотасындағы Берікқара шатқалының солтүстік беткейінде, 1000 — 1200 м биіктікте топтана өскен кішкене тоғайы белгілі. Теректің биіктігі 10 — 12 м, бұталарыжайыла өскен. Жас бұтақшаларын ақ түсті түк басқан. Жапырақтары қалың, сағағының ұзындығы 6 см., ені 5 см. Жас жапырақтарының астыңғы жағы ақ киізсияқты түкті, бет жағы тықыр. Берікқара терегі — қос үйлі өсімдік, тұқымынан және вегетативті (өсімді) жолмен көбейеді. Сәуірде гүлдейді, маусымда жемістенеді. Берікқара терегі — сирек кездесетін, жойылып бара жатқан эндемик түр болғандықтан Қазақстанның “Қызыл кітабына” енгізілген. 1970 жылдан Берікқара ботаникалық қорықшасындақорғалады.
мен жазда аулда демалдым
ИӘ, бардым
?
Иә , ұнайды