Көшет.
Қыс кетіп көктем келді.Күн жылып,көк шөп шығып,ағаштар көктей бастады.Айжан өз ауласына гүлдер мен көшеттер отырғызды.Күнде таңертең тұрып,гүлдері мен көшеттеріне су құйып,күту Айжанның дағдысына айналды.Бір күні Айжан әжесімен ауылға кетті.Ертесіне таңертең тұрған Айжан, көшеттерін уайымдады.Гүлдерім мен барам дегенше,солып қалатын шығар,- деп ойлады.Ауылда ұзақ жата алмай,4-5 күннен кейін ауылға қайтты.Ауласына кіре сала, көшеттеріне қарай кетті.Келсе гүлдеріде,көшеттеріде жайқалып өсіп қалыпты.Сөйтсе апасы гүлдер мен көшеттерге су құйып тұрыпты.Айжан қатты қуанды.
Еркіндігім. Қасиеттім. Қастерлім. В баре у меня нет шероховатости! Вчера мечтала о твоей внешности, и Буданың бугаулан из другой страны. - Я не хочу, чтобы ты знал, о чем ты говоришь. О, Свобода, добро ! В обществе, в котором я сжег свое ядро,в моем собственном доме?! Если не успеешь, то не успеешь! Ты же не в нем! ...Как же трудно тебе добраться, так труднее сохранить! Каждый момент освобождения, который дал Аллах - Аманат овца мне, тебе и ему! - Я не знаю, - сказал он. В декабре пламя выстрелило в мою подушку, и железное общество, которое было чревато! Запомнились ли тебе славные заговоры, восемьдесят шесть подвигов-Эй, последние!? Ух ты, свобода, с чем ты мерился!? Уа, еркіндік! Чем измерялась стога?! - Я не хочу, чтобы ты умирал! Ты мой самый удивительный стих, самый солнечный, самый светлый, самый шершавый! Каждое утро я буду любить-в жизни, которую дал мне Бог
это стихотворениемен просто надо балы
Объяснение: