Тасбақалар (лат. Testudines) – бауырымен жорғалаушылар отрядының бірі. Триас кезеңінен белгілі, котилозаврлардан шыққан деген пікір бар. Қазір тіршілік ететін Тасбақалардың 250-ге жуық түрін 12 тұқымдасқа, 2 кейде 5 отряд тармағына біріктіреді. Тасбақалар барлық құрлықтарда (тек Антарктидада кездеспейді), негізінен тропиктік және субтропиктік аймақтарда таралған, әр тұқымдастың өзінің таралу орталықтары мен көбірек кездесетін жерлері бар. Тасбақалар ыстық шөлді жерлерді, тропиктік ормандарды, тау беткейлерін, өзен, көл, батпақ, елді мекендер маңын, теңіз жағалауларын, мұхиттарды мекендейді. Суық және құрғақшылық кезде қысқы, кейде жаздық ұйқыға кетеді.
Тасбақалардың ерекшелігі денесі сүйекті-мүйізді не сүйекті-терілі сауытпен қапталған. Арқа сауытын карапакс, ал бауыр сауытын пластрон деп атайды. Сауытының ұзындығы 12 см-ден 2 м-ге дейін жетеді. Карапакс теріден дамыған сүйек тақташықтарынан тұрады; оның ішкі бетіне омыртқа қанаттары және қабырғалар бекиді. Пластронның тақташықтары бұғана мен құрсақ қабырғаларынан құралған. Екі сауыттың біріккен жері тарамыс сіңірмен қозғалмалы түрде не сүйектері кірігіп жалғасады. Екі сауыт арасынан Тасбақалардың басы, мойны, аяқтары шығып тұрады, қауіп төнгенде бұларды сауыт ішіне жиып алады. Көру, иіс сезу органдары жақсы дамыған, нашар естиді. Жақтарында тістері болмайды, иегінде тұмсық тәрізді мүйізді қабыршақтары бар. Құрлық Тасбақалары негізінен өсімдік қоректі; тұщы су Тасбақалары балықтармен, қосмекенділермен, омыртқасыз жануарлармен қоректенеді. Тіпті бірнеше айдай қоректенбеуі де мүмкін. Құрлықта шағылысады (бір немесе бірнеше жүз жұмыртқа салады). Жыныстық жағынан 2 – 3 жасында жетіледі. Кейбір түрлері жылына 3 рет, кейде одан да көп жұмыртқа салады. Шар немесе эллипс тәрізді жұмыртқаларының сырты әктасты қабыршақпен (құрлық тасбақаларында), не терілі жабынмен (тұщы су тасбақаларында) жабылған. Инкубация кезеңі көпшілік түрінде 2 – 3 ай (піл тасбақаларында 6 – 7 ай). Табиғи жағдайда 150 жылдай тіршілік етеді.
Тасбақалардың Қазақстанда 2 тұқымдасы: тұщы су тасбақалары және құрлық тасбақалары, олардың бір-бірден түрлері (батпақ тасбақасы) бар. Екінші тұқымдастың жалғыз түрі – дала тасбақасы республиканың оңтүстігінде таралған. 38 түрі мен түр тармағы қорғауға алынып, Халықаралық табиғат қорғау одағының “Қызыл кітабына” енгізілген.[1]
А ведь цели и желания это совсем разные понятия. Желание это пассивное действие, это по сути своей мечтания. И обычно дальше это никуда не двигается. А цель это активная позиция, которая движет и управляет вашими действиями на пути ее достижения. Устремляясь к своей цели, будто выпущенная туго натянутая стрела точно в мишень. Есть вероятность, что в процессе достижения, ваша цель может поменяться. В этом нет ничего плохого, ведь вы делаете первые шаги в этом. Смело изменяйте, ставьте новые большие цели. Но, здесь важно не увлечься переменами. Меняйте ваши цели только тогда, когда видите, что вы и достойны большего. Главное, не делать это каждый раз, как только вы встретитесь с неудачей или проблемой на своем пути. Бесцельная жизнь, довольно мрачное и скучное существование. Цель - это то, что будет вас вдохновлять, ободрять и заставлять снова и снова начинать новый день. Это вам преодолевать трудности и сложности в жизни, так как у вас есть маяк, который завет вас двигаться дальше. Мир не запоминает серых личностей, которые тихонько просиживали свое время на скамейке жизни. Но помнят тех людей, у которых были цели и которые добивались успеха, людей, которые боролись за свои цели, стремясь вперед, наперекор всем превратностям жизни. Цель делает из человека Личность, которая заслуживает уважения и подражания, с которой стоит брать пример. История хранит в своей памяти таких людей. Именно они меняют мир, судьбы людей, достигая вершин успеха.