Өмірге келген әрбір жанның басына берілетін бақ пен Алланың әмірімен жазылған өмір жолы, тағдыры болады. Әр адам өз арман-мақсаттарымен, алған тәрбиесімен ерекшеленеді. Сол тәрбиені беруші – әлпештеп отырған ата-анамыз. Ең бақытты жандар – ата-ананың мейірімін, қамқорын көріп, қасында жанашыр анасы мен қамқор әкесі барын біліп, жан жылуын сезініп өскендер. Ал сол бақыттың қадірін ұғына алып жүрміз бе?! Ата-анамыз өзіне тиісті құрметті көріп жүр ме?
Бүгінгі ата-ананың рөлі, расымен-ақ тым төмен түсіп барады. Қолдағы алтынның қадірі жоқ деген. Ата-анасы балам қатарынан қалмасын, қиналмасын, еңсесі тік жүрсын, ауырмай-сырқамай аман жүрсін деп бала жағдайының барлығын жасауға тырысады. Ағаш секілді жемісін де, жапырағын да, бұтағын да, жанын да, тәнін де береді. «Түн ұйқысын төрт бөліп» деген даналық бар қазақта. Бар айтпақ ойымыз осы сөздердің астарында тұр.
Ал бұл жақсылықтары үшін әке-шеше баладан еш ақы сұрап жатқан жоқ. Ата-ана қадірін оның ең басты бір ғана әрекетінен-ақ түсініп, сыйлауға болады ғой. Олар саған басқа ешкім бере алмаған нәрсені берді. Саған өмір берді. Ол өмірді саған дос та, махаббат та, ұстаз да, ғұлама да бере алмас еді. Алғаш басқан қаз-қадамымыз, былдырлап шыққан алғашқы бала тіліміз, қолыңа шоқ гүл алып, мектепке барған сәтіміз, алтын ұядан түлеп ұшқан кезіміз, осы сияқты әр алуан өмір тынысында ата-анамыз қашанда жанымызда. Олардың орнын басар адам жоқ және болуы да мүмкін емес.
Өмір – сын. А болған соң қиындыққа тап болып, тығырыққа тірелер күндер болады. Осындайда жаныңнан ана мен әкеден басқа табылар жан кемде-кем.
Суретте аңшы құстармен аң аулағаннан кейін олжасын жинайтын аңшы бейнеленген. Аңшы жылы, Көк тонмен киінеді, ал оның басында құлаққап бар. Жерде / шөпте қардың кішкене қабаты жатыр. Осыдан біз қазір күз немесе Көктем деп болжауға болады. Аңшының жанында оның ақ иті тұр. Суретте біз оның шығатын қабырғалары қалай бейнеленгенін анық көреміз. Ол аз жейді деп болжауға болады. Сондай-ақ, екінші ит бар, бірақ ол қазірдің өзінде қызыл. Қазіргі уақытта суретте ол ұйықтап жатыр немесе жай ғана гломерулаға оралған. Қара манты бар қоңыр жылқы жолға шығу уақыты келгенде дұрыс күтеді. Оның артында иридесцентті қауырсындары бар үлкен құс отырады. (Бұл құс деп ойлаймын ба?) Жыртқыштың кішкентай мүйіздеріне қарағанда, бұл ешкі болатын. Аспанда күн көрінбейді, бірақ қашықтықта құстардың кішкентай отары ұшады.
перевод:
На картине изображён охотник, собирающий свою добычу после охоты с ловчими птицами. Охотник одет тепло, в синих тонах, а на голове у него ушанка. На земле/траве лежит небольшой слой снега. Из этого можно предположить, что сейчас осень или весна. Возле охотника стоит его белый пёс. На картине мы чётко видим как изображены его выпирающие рёбра. Можно предположить, что он мало ест. Также, есть и вторая собака, но она уже рыжая. В данный момент на картине она спит или просто лежит, свернувшись в клубочек. Коричневый конь с чёрной гривой верно ждёт, когда пора настанет отправляться в путь. На спине у него сидит большая птица с переливающимися перьями. (Могу предположить, что это стервятник?) Судя по маленьким рогам добычи, это был козлик. Солнца на небе не видно, зато вдали летает небольшая стая птиц.