Менiң атым Аcя. Мен сiзбiн менiң шығармамында менiң қалаулы американдық жазушы Волта Витманым туралы әңгiмелегiм келер едiм. Мысалы, ол дастандарға аса көп жазды "Мен Америка естимiн өлең айтады", "Шөптiң жапырақтары", "Таныстыратын әлем бөпе". Оның бiрiншi дастаны қашан ол басып шығарған әр түрлi пiкiрлер шақырды. В.Витман американдық адамдар және олардың жұмысын мадақтады. Ол ересек өмiрдiң рухы және өмiрдiң олардың әдемiлiгiн мадақтады. Витман жүрекке романтик болғандығымен. Оның поэзиясы Романтиковтың басқа жазушылары поэзия тәрiзденбедi. Мысалы, егер ол өмiр сүрiлiп болар едi болса, маған болып көрiнедi, ол американдық адамдар туралы өз дастанын қайта басып шығарды және жұмыс астронавттарының тiзiмiне, кәсiпкер, менеджер, дизайнер қосар едi тағы басқалар.
Бұдан жүз жыл бұрын ба, әлде мың жыл бұрын ба, кім біледі, Арқаның Көкшетауының бауырындағы бір алаңқыда әрі батыр, әрі асқан аңшы бір кісі мекендепті. Кәсібі бүркіт салып, аң аулау болыпты. Ол кезде Көкшеге ауып келген «Оралдың ақ иығы» атты орасан күшті бүркіттер мекендейді екен. Батыр аңшы бір күні аң аулап келе жатып, қазіргі «Оқжетпес» аталатын, бейне алып күшті дәу қолмен текшелеп үйіп қойғандай үшкір найзаланған биік тас таудың шың басына бір бүркіт адам тәрізді жәндікті бүріп қона бергенін көріп қалыпты. Сол арада: «Апырмай, мұның жемі адам тәрізді ғой», - деп ойлайды да, жалма-жан садағын ала салып, бүркітті көздеп тартып жіберіпті. Зулаған оқ үшкір таудың ортасынан аса, көзделген шың тасқа жетпей жерге түсіпті. Құтқара алмайтынын сезген батыр аңшы көңіліне жаман ой түсіп, дереу үйіне жүгіріп келсе, әйелі зарлап жылап отыр екен. Жаңағы бүркіттің бүрген жемі батыр аңшының жалғыз баласы екен. Ашына күйінген батыр аңшы: «Ең болмаса, қызымның сүйегін көмейін» деген оймен «Құлап өлсем, жаным артық па», - деп тәуекелге бел байлап, құс болмаса бұрын адам шықпаған найза тауға шығып, қызының сүйегін алып, түбіне жерлепті. Ал тас тауға «Оқжетпес» деп ат қойған екен.