ответь:Алдымен әже тәрбиесі арқылы бала жақсы-жаманды ажыратып, үлкен-кішіні тани бастайды. Мінез-құлық, тіл тәрбиесі қалыптасып, бала үй шаруасына бейім, елгезек тілалғыш, мейірімді болып өседі. Әженің алдын көрген балаға былайғы жұрт тәрбиелі бала деп баға береді. Әже тәрбиесі көбіне «олай істеме, былай істе», «бүйтсең жаман, өйтсең жақсы»деген вербалды сипатта, ақылгөйлік мазмұнда болып, әженің мейірімі мен жүрек жылуына бөленіп өседі. Осылайша жас бала қазақы ортадағы моральдық-этикалық нормалармен таныса отырып, адами тұлғаның қалыптасуына ғана емес, дәстүрлі ырым-тыйымдар жүйесінің қағидаттарын біртіндеп бойына сіңіре бастайды.
9 мамыр, біз білмейміз, өйткені, Мен үшін, Жеңіс күні - бұл өте маңызды және салтанатты күн. Бұл шын мәнінде сіздің көздеріне жасаған мереке. Бұл кеткен сарбаздар үшін ауырсыну. Және зұлымдықты жеңу үшін қуаныш пен мақтаныш көзіне жасарады. Біздің заманымызда барлық балалар тарихты мұқият зерттемейді. Көпшілік соғыс уақытында болған қасіреттер мен қорқынышты оқиғалар туралы тіпті білмейді. Солдаттар біздің еліміздің болашағын қорғап шықты. Олардың арқасында біз қазір өмір сүріп, оқып, жұмыс істеп, тәрбиелеп, тәрбиелей аламыз. Өлген сарбаздар біздің ортақ Отанымызға бақыт пен гүлдену сыйлады. Және бұл өмірде бекер болмаса, біз соған сәйкес келуіміз керек. Біздің Отанымызды насихаттау қажет.
Перевод: 9 Мая мы не учимся,потомучто что,Для меня День Победы очень важный и торжественный день. Это действительно праздник со слезами на глазах. Это слезы боли за ушедших воинов. И слезы радости и гордости за одержанную победу над злом. Плохо, что в наше время не все дети прилежно учат историю. Многие даже не знают о ужасах и страшных событиях, происходивших в военное время. Солдаты защищали будущее нашей страны. Благодаря им мы сейчас можем жить, учиться, работать, растить и воспитывать детей. Погибшие воины подарили счастье и процветание нашей общей Родине. И, чтобы отданные жизни не были напрасны, мы должны соответствовать. Необходимо беречь свою Родину.
ответь:Алдымен әже тәрбиесі арқылы бала жақсы-жаманды ажыратып, үлкен-кішіні тани бастайды. Мінез-құлық, тіл тәрбиесі қалыптасып, бала үй шаруасына бейім, елгезек тілалғыш, мейірімді болып өседі. Әженің алдын көрген балаға былайғы жұрт тәрбиелі бала деп баға береді. Әже тәрбиесі көбіне «олай істеме, былай істе», «бүйтсең жаман, өйтсең жақсы»деген вербалды сипатта, ақылгөйлік мазмұнда болып, әженің мейірімі мен жүрек жылуына бөленіп өседі. Осылайша жас бала қазақы ортадағы моральдық-этикалық нормалармен таныса отырып, адами тұлғаның қалыптасуына ғана емес, дәстүрлі ырым-тыйымдар жүйесінің қағидаттарын біртіндеп бойына сіңіре бастайды.