Қазақ халқы өзі үшін емес, бала үшін өмір сүрген, өзі аш болса да барын баласының аузына тосқан, өзі қиналса да балам ертең қиналмасын деп бар күшін баласының болашағына арнаған. Ол баласына жасаған жақсылығы ертең қартайғанында алдынан шығатынына сенімді болған. Сондықтан баласы құрсақта пайда болғанда, қуаныштан құрсақ той жасаған. Дүние есігін ашқанда шілдехана, бесік той ұйымдастырған. Мұсылмандықтың басты белгісі ер балаларды сүндетке отырғызған, атқа мінгізіп ерлікке, батылдыққа баулыған. Ер балаларды отбасының егесі, қамқоры, басшысы, отағасы болуға тәрбиелесе, қыздарға қырық үйден тыйым, - деп ер балалардан өзгеше, нәзіктікке, биязылыққа, әсемдікке, әдептілікке, ізеттілікке баулыған. Ал, үлкенді сыйлау, кішіге қамқор болу ұлға да қызға да үйретілген. Міне, салт-дәстүрдің маңызы осында, отбасы бірлігінде, сыйластықта, төзімділікте екенін бала күннен үйреткенде. Ол үйренгенін өмірде қолданғанында.
Объяснение:
Хиуаз Қайырқызы Доспанова 1922 жылы мамырдың 15 Ганюшкин ауылында (қазір Атырау облысы) дүниеге келген. Әкесі Қайыр — балықшы, анасы Меруерт — мұғалім болып еңбек еткен. Байұлы тайпасы Масқар руынан шыққан.Хиуаздың балалық шағы нәубетті жылдармен тұспа-тұс келді. Ол Орал қаласындағы жалғыз қазақ мектебіне іліге алмай, №1 орыс мектебінде білім алады. Мектептегі оқуымен бірге Оралдағы аэроклубта қатар оқыды.
Бұл жайлы ұшқыш апамыздың өзі көзі тірісінде былай деген еді: "Мен мектепте комсомол ұйымында қоғамдық жұмыстарға белсене араластым. Қаламызда ұшқыштар дайындайтын курс ашылған болатын. Соған оқушылар іздеп келгенде, ешкім жазыла қоймады. Мен орнымнан атып тұрып, мені жазыңыздар дедім. Содан кейін біртіндеп басқалар да жазыла бастады. Сөйтіп ойда-жоқта осы мамандықты игеруге тура келді".