Искусство — это архитектура, ваяние, живопись, музыка, поэзия во всех ее видах, — предполагая, что дело, о котором он говорит, одинаково понимается всеми людьми. Но в архитектуре бывают постройки которые не составляют предмета искусства, и постройки, имеющие претензии на предмет искусства, но им не являющиеся ввиду своего уродства.
Среднеобразованный человек нашего круга и даже художник, не занимавшийся специально эстетикой, не затруднится этим во Искусство — это деятельность, которая проявляет красоту», — ответит такой человек.
Для среднестатистического человека кажется ясным и понятным то, что искусство есть проявление красоты, и красотою объясняются для него все во искусства. Тогда что же такое красота, которая составляет, по его мнению, содержание искусства? Под словом «красота» мы разумеем только то, что нравится нашему зрению. Для того, чтобы точнее понять стереотип о красоте, приведу ряд примеров из эстетик европейских философов:
Ертеректе бір қарияның балаларының аты Қамысбай, Қасқырбай, Қойбай, Қубай, Субай, Қайрақбай, Пышақбай, Баубай, Балтабай екен. Балтабайы үйге келін түсіріп, сол жаңа түскен жас келінді сынамақ болған атасы өзеннің ар жағынан сасқалақтап жүгіріп келіп: «Судың ар жағында, қамыстың бер жағында қойды қасқыр жеп жатыр. Жылдам ауылға хабар бер. Балтабай пышақ қайрап әкеліп, адал бауыздап алсын. Мен қасқырды қуып кеттім», - депті. Мұнысы - «қысылтаяң шақта келінім көргенсіздік танытып, өзінің қайын аға, қайын атасының атын атап қояр ма екен?» деген ойы ғой. Сөйтсе, келіншек не істепті десеңші, шапшаң төбеге жүгіріп шығып, күйеуіне: «шапқы-ау, шапқы, шапшаң кел. Сарқыраманың ар жағында, сылдыраманың бер жағында маңыраманы ұлыма жеп жатыр. Атам: «жаныманы білеуітке жанып әкелсін» дейді. Өзі ұлыманы қуып кетті», - депті
біріктірді-тоғысты
жайғасқан-орналасқан
жылдам-жүйрік
алғашқы-тұңғыш
түсінуге-ұғуға