«Хрониканың» әр әңгімесі көрші галактиканың жұлдыздарындай жарқырап тұр. Елестетіп көріңізші: салықты бекерге төлеп жүрмегенін бұлдап, Марсқа ұшып кеткісі келген бейбақ; Марстың жергілікті халқына жаны ашып, өз командаластарын өлтірмекші болған отарлаушы экспедиция мүшесі; Жердегі қара нәсілді адамдардың бәрі нәсілшіл озбырлыққа шыдамай, Марсқа ұшып кетуі; бүкіл Марста жалғыз қалып қойған еркек пен әйелдің «махаббат» хикаясы.
Ең әсерлісі: бір механиктің Марста үй-іші түгел өледі, ал ол жалғыздықтан қорқып, я сағыныш мауқын басу үшін әйелін, бала-шағасын роботтан жасап алады.
Қысқасы, бұл роман адамзат аяғы тиген жердің бәрін – Марс болсын, басқа болсын – өзіне бейімдеп, оған дейінгі мыңдаған жыл тұрған мәдениеттің түгін қалдырмай, таптап тастайтындығы туралы⠀
