Қазақта «Үйдің жақсы болмағы – ағашынан, ұлдың жақсы болмағы нағашыдан» деген сөз бар. «Ер тағайына тартады» деп те айтады. Бұл жерде тағайы- нағашысы.
Шешесінің төркіні балаларына нағашы болады. Әже төркіні немересіне түп нағашы делінеді. Үш жұрттың ішіндегі ең ерекшесі болғандығынан шығар олар жиенін әрқашан еркелетіп, сұрағанын беріп отырған. Тек туған нағашысы ғана емес, сол рудың барлығы да жиенге нағашы деп аталады. Нағашы жиенінің азаматтығы мен ізгі істеріне сүйсініп, мақтанып, мақтап отырады. Нағашылық жасқа қарамайды. Кейде жиен нағашыдан үлкен болуы да мүмкін.
Отан оттан да ыстық.
Туған жер - алтын бесігі.
Отан отбасынан басталады.
Туған жерде жкр болмас,
Туған елдей ел болмас.
Отан - елдің анасы,
Ел - ердің анасы.
Ер елінде, гүл жерінде
ПРО ЯЗЫК
1. Шебердің қолы ортақ,
Шешеннің сөзі ортақ.
Руки умельца и язык оратора – народа достояние.
2. Ақынның тілі қылыштан өткір, қылдан нәзік.
Слово акына острее клинка и нежнее волоска.
3. Ділмардың сөзі ұстаның бізінен өткір.
Слово оратора острее шила сапожника.
4. Аз сөйлесең де саз сөйле.
Говори редко, но метко.
5. Тілге шешен – іске мешел.
Кто на слово щедр, тот на дело скуп.
6. Тілде тиек жоқ,
Ауызда жиек жоқ.
Язык – без запора, рот без ограды.