Дос – ажарың, жолдас – базарың» дейтін қазақта жақсы сөз бар. Дос – кез келген а ң қасынан табылатын, қиындықта да, қуанышта да бірге болатын жан жолдас, сенімді серік. Дегенмен бүгінде «дос деп жүргенім дұшпан болып шықты» деген секілді сөздерді жиі естиіміз. Бір сөзбен айтқан кезде сатқындық жасау. Ал нағыз достың ерекшелігі сізбен сырласып қана қоймай, соны түсіну керек және ішінде сақтай білу абзал. Сырды сақтау өте қиын нәрсе. «Өзіңнің ішіңе сыймаған сыр біреудің ішіне сия ма» дейтін де сөз бар. Егер сіздің ішіңізге сыймаған дүниені өз ішіне сақтай алған адам – нағыз досыңыз.
(Благодарность гостя твоего, дороже золотого подарка его).
Келгенше, қонақ ұялар, келген соң, үй иесі ұялар.
(Волнуется гость, когда в гости идет, хозяин волнуется, когда гость придет).
Қонақты сөзбен тойғыза алмайсын.
(Гость не будет сыт словами.)
Қонақ аз отырып, көп сынайды.
(Гость немного посидит, да многое углядит).
Қонақ келді — ырысын ала келді.
(Гость приходит — счастье в дом с собой приводит).
Қонақ келсе есікке, жүгіріп шық, кешікпе.
(Если гость придет, беги к двери, не опоздай).