Нан –қасиет, Нан – береке, Нан – мереке. Ас адамның арқауы. Таңғы асты тастама. Дастарқанның басында дұшпан да дос. Атың барда – жер таны желіп жүріп, Асың барда – ел таны беріп жүріп. Берген ас түске жетпейді, Ниет естен кетпейді. Жоқты бар десең – құт болар, Барды жоқ десең – жұт болар. Сыйлап берсе суын іш. Тату үйдің тамағы тәтті. Ас тұрған жерде ауру тұрмайды. Жарлының бір тойғаны шала байығаны. Сыйласқанның суын іш. Жейтін ауызды жемес ауыз байлайды. Аштың ақылы астан әрі аспайды. Шай ішіп үйренген, қымыз деп
Сияқты мен жазды жасадым Жаздың демалыстары - сол ылғи сүйкімді. Сабақтар бітті, позади қоңырау, өзгерістер, ал алда - бірнәрсе өте жақсы қалды. Бір мен апалы-сіңлілімен мен ләззатпен соң біздің көкөністеріміздің күтемін. Біз су себеміз, біздің жасыл жүйегімізді отаймыз, қайда шадған, щавель, аскөк, ақжелек өседі. Қарамастан және бізге сүйкімді, қашан мама соң түскі аспен: "Ахалардың айтады, қандай дәмді салат сендердің көкөністеріңнен! Ақылгөй, менің қыздарым, менің қолғанаттарымның"! Жаздыгүні уақыт болады және серіктермен погулять, қарамастан және ойындарға поиграть, қарамастан және арада қонақтар бар-. Бірақ неғұрлым барлық мен күтемін, қашан біздің әке-шешелеріміз теңізде бізбен барады. Осы жаздыгүні мен ақыры жүз- үйрендім, қарамастан және бас-басы таң жол-жөнекей теңізге асыр салды және кейін. Маған теңіз өте ұнайды. Ол, терең-терең, мынадай белгісіз кең-кең, не анда-санда тіпті сәл қорқынышты болады, қашан ұзақ оған қарайсың. Теңіз - сол бірнәрсе және жұмсақ, әмпейлік және алыс, жылы және салқын тыныш. Қарамастан және сияқты ыстық күнде тоғыту сүйкімді арада
