Объяснение:
Абайдың он сегізінші қара сөзі
ОН СЕГІЗІНШІ СӨЗ
А жыртықсыз, кірсіз, сыпайы киініп, һәм ол киімін былғап, былжыратып кимей, таза кимек - дұрыс іс. Ләкин өз дәулетінен артық киінбек, не киімі артық болмаса да, көңіліне қуат тұтып, тым айналдырмақ - кербездің ісі.
Кербездің екі түрлі қылығы болады: бірі бет - пішінін, мұртын, мүшесін, жүрісін, қас - қабағын қолдан түзетіп, шынтағын көтеріп, қолын тарақтап әуре болмақ. Біреуі атын, киімін «айран ішерім» деп, солардың арқасында сыпайы, жұғымды жігіт атанбаққа, өзінен ілгерілерге елеулі болып, өзі қатардағының ішін күйдіріп, өзінен кейіншілерге «әттең, дүние - ай, осылардың атындай ат мініп, киіміндей киім кигеннің не арманы бар екен?!» - дейтұғын болмаққа ойланбақ.
Мұның бәрі - масқаралық, ақымақтық. Мұны адам бір ойламасын, егерде бір ойласа, қайта адам болмағы - қиын іс. Кербез дегенді осындай кер, кердең немеден безіңдер деген сөзге ұқсатамын. Тегінде, а ақыл, ғылым, ар, мінез деген нәрселермен озбақ. Онан басқа нәрсеменен оздым ғой демектің бәрі де - ақымақтық.
Анам екеуіміз әжемнің үйінде қонақта
болдық.
—ана
, қарашы, аспанда үлкен ожау
тұр, - деді Алиса, қолымен аспанды
көрсетіп,
— Бұл – Жетіқарақшы шоқжұлдызы! Ол
түнде адамдарға өз үйін табуға көмектеседі.
Ғалымдар жұлдыздарды зерттейді. Бұл кіш-
кентай нүктелердің құпиясы көп.
— Бірақ жұлдыздар өте кішкентай ғой.
Оларды қалай көреді?
— Әкеңе айт, сені расытханаға апарсын.
Расытханада үлкен дүрбі бар. Ол «телескоп»
деп аталады. Телескоппен жұлдызды көруге
болады. Ол жұлдызды үлкен етіп көрсетеді.
Жұлдыздар бізден алыста. Сондықтан олар
кішкентай болып көрінеді.