Бұл мақалды өте жақсы түсінеміз, өз заманында дұрыс айтылған. Бірақ өкінішке орай бұл мақалымыз қазіргі таңда керісінше мағына беріп тұр.
Қазір достары көптердің бизнесі жүрмей банкротқа кетеді (достар саудаңды өлтіреді, кезек-кезек ақша сұрап,заттарыңды қарызға жазып қойып тағы да ақшасын бермей жүре береді( досың ғой оларды қинамауың керек, О ! )). Ақылың көп болса жұмысқа алмайды, Қазіргінің әкімдері айналасына өңшең топастарды жинап алған, оларды басқару оңай, олар бастарын шұлғып әкімдікі дұрыс болмаса да шапалақ ұрып ,қошеметтеп отыра береді, олардың арасында ақылды адамның отыра алмауы, жүйкесі шыдамайтыны баршамызға аян. Халыққа пайдалы ақылыңды ортаға салып айтсаң әкімге жақпай нағыз басың дауға қалады. Сөздің ашығы осы, несіне жасыруымыз керек оларды, өзің де біліп отырсың оны
Адам ата - анадан туғанда есті болмайды: естіп, көріп, ұстап, татып ескерсе, дүниедегі жақсы, жаманды таниды дағы, сондайдан білгені, көргені көп болған адам білімді болады. Естілердің айтқан сөздерін ескеріп жүрген кісі өзі де есті болады. Әрбір естілік жеке өзі іске жарамайды. Сол естілерден естіп, білген жақсы нәрселерді ескерсе, жаман дегеннен сақтанса, сонда іске жарайды, сонда адам десе болады. Мұндай сөзді есіткенде шайқақтап, шалықтанып не салбырап, салғырттанып есітсе, не есіткен жерде қайта қайырып сұрап ұғайын деп тұшынбаса, не сол жерде сөздің расына көзі жетсе де, шыға беріп қайта қалпына кетсе, естіп - есітпей не керек? Осындай сөз танымайтұғын елге сөз айтқанша, өзіңді танитұғын шошқаны баққан жақсы деп бір хакім айтқан екен, сол секілді сөз болады.