Мәтінді оқы, төмендегі тапсырмаларға жауап бер. Міне, қазақ даласы қандай кең-байтақ!
Қазақстанның табиғаты таңғажайып: мұнда аспанмен таласқан мұзарт
шыңдарды, тұңғиығы тұнжыраған жұмбақ көлдерді, ақ жал толқындары асау
арғымақтай көкке шапшыған шалқар теңізді, күні от шашқан шөлейтті,
арналы өзен, ну орманды көруге болады.
Байтақ ел, күн сәулелі Қазақстан бүгінде дамудың даңғыл жолына түсті.
Өлшеусіз табиғат байлығымен ғана емес, ең алдымен көптеген ұлттардан
құралған халқының ауызбірлігімен де аты шықты.
Ел кіндігі Арқа төрінде ту тіккелі елордамыз тәуелсіз
республикамыздың өрлеуі мен өркендеуінің басты нышанына айналды.
Астана – елдің жүрегі!
Тәуелсіздігіміздің айғағы, елдігіміздің белгісіндей, алтын күндей
Елтаңбамызды, желбіреген Көк байрағымызды, әуелеген Әнұранымызды
естігенде бойыңды ерекше сезім билейді.
Мұны көру, сезіну де нағыз бақыт емес пе?!
Екінші абзацтағы салт етістіктер мен сабақты етістіктерді анықта:
Салт етістіктер:
Сабақты етістіктер:
О строительстве мавзолея не осталось каких-либо достоверных сведений. Однако существует казахская легенда о любви Айша-Биби к своему жениху. Существуют 28 различных версий этой легенды. Согласно самой распространённой — Айша-Биби была дочерью известного учёного и поэта XI века хакима Сулеймана Бакыргани. После его смерти она воспитывалась у шейха Айходжы. Однажды правитель Тараза Карахан Мухаммед (в честь которого возведён мавзолей Карахана в Таразе) попросил её руки, однако её воспитатель не дал согласие. Тогда она обманным путём поехала в Тараз. К несчастью, её жених никогда больше не смог её увидеть, так как она погибла на берегу реки Аса от укуса змеи, спрятавшейся в головном уборе. Скорбя по смерти девушки, Карахан воздвиг мавзолей сказочной красоты на месте её гибели. Попутчица Айша-Биби Бабаджи-хатун стала хранительницей мавзолея и после смерти была похоронена в 20 шагах от Айша-биби в мавзолее Бабаджи-хатун[2].
По другой версии, чувствуя действие яда змеи, Айша распорядилась немедленно передать весть об этом Карахану. Тот не мешкая прибыл к ней со своими лекарями и муллами. Видя бессилие лекарей, Карахан попросил муллу совершить обряд бракосочетания с погибающей невестой. После обряда, взяв руку девушки, он трижды громко закричал ей: «Айша, ты теперь стала биби», то есть его женой, замужней[3].
Объяснение: