Наурыз — шығыс елдерінін букілхалықтық мейрамы, Улыстын улы куні. Наурыз шығыс халықтарында жыл басы мерекесі ретінде тойланып, ерекше кун ретінде аталып өтіледі. Қазақ халқы да Наурыз мерекесін айрықша бағалап, оны жыл сайын тойлап отыруды салт-дастурге айландырған. Шығыстын данышпандары Махмуд Қашқари, Омар Хаямнан бастап қазақтын улы ақыны Абай Қунанбаев, Алихан Бөкейханов, Ахмет Байтурсынов, Сакен Сейфуллин сынды улт қайраткерлері де Наурыз туралы енбектер, өлендер, асыл сөздер жазып қалдырған.Наурыз шығыс елдері ушін бірліктін, татулықтын, енбектін, ізгіліктін, бақыттын мерекесі ретінде тойланған. Сондықтан да болар, бул куні шаттанбайтын, қуанбайтын, мейірленбейтін адам болмаған.Бул куні жақсы тілек тілеу, қуттықтау, кешірім жасау, табысу сияқты адамгершілік қасиеттер көрініс тауып, кейінгі урпақтар сондай жақсы өнегеден улгі алған. Наурыз мерекесіне тан — көпшілікке наурыз көже даярланады, ол тағам жеті турлі дамнен даярлануы шарт. Халықта наурыз көжені тойып ішкен адам келесі жылға дейін ішім-жемнен тарлық көрмейді деген уғым бар.
Жеңілі мен ауыры, шуағы мен дауылы қатар жүру – өмір заңы. Қазіргі уақытта қамқорлық пен қолдауға мұқтаж болған, көңілдерін шер, қабақтарын мұң басқан, қайырымды адамдардан мейірімділік, алақандарынан жылулық сезімін күтетін жандарды күнделікті өмірде жиі кездестіреміз, телехабарлардан көреміз. Жақсылық жасау – имандылықтың, тәрбиеліліктің, парасаттылықтың айқын көрінісі. «Не берсең де балаға бер, бала үшін жаса» деген халқымыздың игі дәстүрі қазіргі кезде қайырымдылық қоғамдарының іс-тәжірибелерімен жалғастырылып келеді. «Жылуы жоқ үйден без, қайырымы жоқ биден без», – дегендей, кісілікті ту етіп, адамгершілікті биік ұстау, көкірегі қаяулы, жаны жаралы жанның жасын сүртіп, жылы лебізін аямау, қолдан келген жәрдемін ұсынып, достық пейілдерін таныту – екінің бірінің қолынан келе бермейтін іс. «Қайырымдылық жасасаң, қайырымын өзің көресің» – деген екен халқымыз. Мұхаммед пайғамбарымыз да бір хадисінде: «Кім Алла үшін бір жетімнің басынан сипаса, қолы тиіп өткен әрбір тал шашы үшін сауап алады»,– деген. Бұл өмірде жасалған ешбір жақсылық та, жамандық та ешқашан жерде қалмақ емес. Әркез жүрегіміз кең, пейіліміз ақ болып, жақсылық жасауға ұмтылып тұрайық.
жерден ығыстырылүған ел қасіретін жырлар отырып, туып-өскен жерді қадір тұту бар.