Бұл ертегіде парсы елі мен қытай аралығындағы алып жерді 400 жыл билеген сасанидтер әулетінен шыққан шахрияр патша мен інісі шахзаманның аға-інілік қарым-қатынасы баяндалады. қарапайым уәзір қызы шахерезаданың шахрияр патшыны бүкіл әйел затына деген кек-ызасынан қайтарып, оған өмірлік сүйікті жар болуы шахерезаданың терең ақылдылығын, биік парасатын танытады. ертегі кез келген қиындық, кедергіні ақылдылықпен, батыл шешімдермен шешуге болатынын көрсетеді. оқиғалар желісі көркем суреттермен безендірілген. кітап бастауыш сынып мұғалімдеріне, жалпы мектеп оқушыларына арналған.
Қонақжайлылық - адамның келген қонаққа деген ілтипат пен әзетпен қарауы. Әр ұлтта өз мәдениетіне сай әр түрлі әдет ғұрыппен сипатталады. Қазақтардыңқанына ана сүтімен даритын қазақ ұлтына ғана тән асыл қасиет. Сондықтан да қонақты сыйлау, құрметтеу, қонаққа деген ілтипат көрсету бала кезден қалыптасады. Шақырылған қонақты әйел адамның жылы жүзбен бетіне күле қарсы алуы, хал ақуалын сұрап төрге отыргызып, дайындаған ас тағамдарын беріп, ренжітпей қайтаруы қонақты сыйлау мен оған көрсетілетін құрмет болып саналады. Егер шақырылған қонақтардың ішінде келе алмағаны болса, әйелі сарқыт салып беріп, оған өз тарапынан сәлем айтады. Жоғарыда аталған құрмет тек қана шақырылған қонаққа көрсетілетін сый-сыяпат емес, ол кез келген уақытта келген қонаққа корсетіледі. Егер келген қонақ асығыс болса, онда әйелі ауыз тию жосынын жасайды. Қонақты күту, сыйлау көбінесе әйел адамға қатысты болады. Сондықтан қазақ әйелдері қонақты сыйлау, күту мәселесін терең меңгерген және оны бала тәрбиесінде катаң ұстанады, егер үйде ата-анасы болмаған жағдайда баласы келген қонақты үйге кіргізіп, қонаққа шай береді. Қазақтар арасында келген қонақты үйге кіргізбей сырттан қайтару ұят болып есептелініп, ата-анасына сын болған. «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілесің» деген халық даналығында отбасында алған тәрбиенің кез келген уақытта көрініс табатындығын меңзейді.
