Зимнее время года – пора волшебства. Мороз украсил окно моей комнаты удивительными узорами. А за окном, с неба падают крупные хлопья снега, тихо опускаясь на землю и ветки деревьев. Торжественна и неописуемо красива наша улица зимой.
Прогулка в ближайший парк доставляет мне много удовольствия. Как же там уютно и хорошо. Ели нарядились в белые пушистые шубки. Березовая аллея зимой особенно красива. Деревья укутаны снегом, искрящимся и переливающимся в лучах солнца. Бывает даже сложно пристально смотреть на эту красоту — ярко-белый свет немного слепит глаза.
Прогуливаясь по парку, поражаюсь таланту волшебницы — зимы, каждый год создающей для нас всю эту завораживающую красоту. Не смотря на мой восторг, отчего-то становится немного грустно. Солнце зимой садиться так рано, и вот уже пришло время возвращаться домой.
Сегодня лягу спать раньше обычного. Быстрее наступит завтрашний день, и после школы, я вновь отправлюсь с друзьями в гости к зиме.
Бұл тарихи-әдеби мұра Сыр бойындағы оғыз-қыпшақ дәуірінде жырланып, ХУ ғасырда Кавказ жерінде хатқа түскен. Оны ерте замандарда ұзандар жырлаған. Түрік Лұғатын жазған Фарханг Шури бұл атауды қолына тамбур алып өлең жыр айтатын адам оларды оғыздар ұзан деп атаған. Өздері көбіне оғызнаманы жырлаған деп көрсетеді. Кейбір тарихи мағлұматтарға қарағанда Қорқыт ата кітабының айтушысы Қорқыттың өзі тек соны оғыз ханына оның немелері жырлап беретін болған. Әрбір қисаны аяқтаған соң жырау бұл жырды менің Қорқыт атам айтып сөзін құрастырған еді деп отырады. Қорқыт ата кітабы бүкіл Орта Азиядағы түркі тілдес халықтарға Кавказдағы әзербайжан Осман түріктеріне кеңінен жазылған сюжет. ХІУ-ХУ ғасырларда Оғызнама Қорқыт ата кітабы иран, арап тілдеріне де аударылған.
гучего ыздеши азазазааз