Дәрігердің кәсібі - сол бір ең ескі және абадан кәсіптерден. Арада терең қадімде адамдар қадірледі және бағала- ана, кім ауру шешу білді, қыңқыл-сыңқылдың шипасының ақы-пұлдарын біле. Орыс әдебиетте доктордың бейнесі көрікті мес- ана қарызға алады. Айрықша терең әсерді А. П. әңгімеле- Чеховтің жасайды. Туралы жас адамның А. П. адамдық паденьесінде Чехов оқырмандарға "Ионыч" әңгімеле- поведал. Қандай абзал ниеттермен, биік аусарлықтармен қарияның жас докторы губерниялық қалаға С. деген келді! Басында ол бұдан әрі на қысқа уақыт қалдыр- аурухана қорықты. Бірақ ақырын-ақырын, пасық тоғышардың сәрсенбісінің ықпалының астында, ол өзгерді. Ақшаларға деген әуестік, наживы зары барлық адами онда погубили. Ол көмектес- адамдарға бескорыстно туралы дәрігердің қарызының ұмытты. Оның өмірінің мақсатымен ақшалар стали. Сырттың Чеховтің әңгімеле-, "попрыгунья", біз өзге дәрігерді көреміз. Түтіннің докторының, ша пікір жолдас, ұлы ғалым, келешек ғылымның шам-шырағының. Алайда ол тек ғылым өзі ша себе, бірақ және нақты адамның өмірі маңызды бол-.
Мұхтар Омарханұлы Әуезов – қазақтың ұлы жазушысы, қоғам қайраткері, ғұлама ғалым, Қазақстан ғылым академиясының академигі (1946), филология ғылымдарының докторы, профессор (1946), Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген ғылым қайраткері (1957)Ол қазіргі Шығыс Қазақстан облысының Абай ауданындағы Бөрілі деген жерде 1897 жылы 28 қыркүйекте туған. Шыққан руы қожа. Мұхтардың атасы Әуез ескіше сауаты бар, араб, парсы, ортазиялық түркі әдебиетімен таныс болған. Мұхтар бала кезінде атасының үйретуімен арабша хат таниды. Мұхтардың әкесі Омархан да, атасы Әуез де Абай аулымен іргелес отыратын, құдалы, дос-жар адамдар еді. 1908 жылы Семейдегі Камалиддин хазірет медресесінде оқып, одан кейін орыс мектебінің дайындық курсына ауысады. 1910 жылы Семей қалалық бес кластық орыс қазына училищесіне оқуға түсіп, соңғы класында оқып жүргенде «Дауыл» атты алғашқы шығармасын жазады. Училищені 1915 жылы аяқтап, Семей қалалық мұғалімдер семинариясына түседі. Семинарияда оқып жүріп Шәкәрім Құдайбердіұлының «Жолсыз жаза» дастанының негізінде «Еңлік-Кебек» пьесасын жазып, оны 1917 жылы маусым айында Ойқұдық деген жерде сахнаға шығарады.