Әрбір адам үшін ең асыл қазына- отанын, туған елін сүю. Халық батыры Бауыржан Момышұлы былай деген екен: «Біздің тарихымыз батырға бай тарих, халқымыз батырлықты биік дәріптеп, азаматтық пен кісіліктің символы, үлгісі санаған. Батырлық , ерлік деген ұрпақтан ұрпаққа ата дәстүр болып қала бермек. Өткенін білмеген, тәлім — тәрбие, ғибрат алмаған халықтың ұрпағы — тұл, келешегі тұрлаусыз. Біздің қазақ халқы — батыр халық».
Қазақ халқын құрып кету қаупінен сақтап қалған, жерін жауға бермей, ұлан байтақ өлкесін қазақ еліне мәңгі қоныс ету мақсатында жарғақ құлағы жастыққа тимей, елім деп еңіреп өткен хас батырлар қаншама десеңізші! Бұлардың ерлігі біздерге қашан да болса өнеге болмақ. Әрбір адам біздің мемлекетімізге, соның бай да даңқты тарихына, оның болашағына өзінің қатысты екенін мақтанышпен сезіне алатындай еңбек етуі қажет. Отаншылдық сезім ертеден қалыптасқан, ескірмейтін, мәңгілік, қасиетті ұғымды Отанға деген сүйіспеншілік, бойындағы бар күш – қуатын, ерік-жігерін Отан игілігі мен мүддесіне аямай жұмсау, туған жерін, қасиетті ана тілін, елдің әдет-ғұрпы мен салт-дәстүрін құрметтеу деп түсінемін.
Әр адамның өз өмірі болады. Сонымен тағдырлары да әртүрлі. Кейбірі өз рахаты үшін, байлық үшін өмір сүреді. Кейбірі өмірінің мәні үшін өмір сүреді. Менде сол өмірімнің мәні деп санаған жақындарым үшін өмір сүруді жөн көремін. Байлық бізге не керек?! Бір күні жоққа айналады емес пе?! Сондықтан мен өз жақындарымды өмірімнің мәні деп санаймын. Өмірімнің мәні деп тұрған жандарым атам, әжем, інім, анам, әкем, қысқасын айтқанда отбасым. Мен өмірімнің мәні үшін өмір сүремін, оларды қатты жақсы көремін.