Қауы өте риза болып тынығып, жаксы демалады. Отынын баарға сатып real. coire турып орын ауып, оны базарға сатып несіне бейнеттенеді екен?»
Тірде қонағы саадiң реті келгенде:
Байқаймын, тіршілігіңіз жаман емес сияқты. Барлығы да жеткілікті, таршылык
ретін жеріміз жок. Несіне отын шауып, оны баларға сатып бейнеттенесіз?
китайсыз ба демалын? - деп үй иесіне карапты.
Еңбекпен тауып ішкен асқа не жетсін, депті үй иесі қонағының сұрағына
жауап беріп отын дайындап, оны сатып адал еңбек, маңдай термен табылған
карымен күнелтемін. Ал үйдегі жинаған қазына-мүлкімді жетім-жесір, кем-кетік,
шарап шалдыққан адамдар мұқтажын өтеуге, келімді-кетімді қонақтарымды
риза етуге жұмсаймын. Егер қалағаның болса айт, саган да берем!
Үй иесінің сый-құрметіне риза болған қонағы негізгі шаруамды бұл кісіден
жасырмайын деп ойлайды.
Рақмет сізге, - депті ол. - Еш нәрсе де алмаймын. Келген шаруам мынау
патшамыз: «Осы маңда Атымтай Жомарт деген бар, соны өлтіріп, басын кесіп
алсаң, керегіңше қазынадан алтын, күміс аласың» деген еді. Сол жомартты тауып
берсеңіз, патша берген сыйдың жартысын сізге берем.
Маган еш нәрсенің керегі жоқ, оны тауып беру оңай, - деген жауапты естігенде,
қанішер қуанып: - Бәрібір табысымның жартысы сіздікі, - деп дегбірі қалмапты.
Енді Атымтайды іздеп шығуға асықтырған кезде үй иесі сабырмен:
- Сенің іздеп келген Атымтай жомартың менмін. Құлдығыңа әзірмін, патшанды
риза ет те, сыйлығыңды ал, деп басын тосады. Сасып қалған қонағы шошынып:
Қойыңыз, бұл неткеніңіз... Япыр-ай, қандай мәрт адам едіңіз... Айып менде,
деп кешірім сұрап, еліне қайтып кетеді. Оралысымен патша алдына келіп, болған
жайды бастан-аяқ баяндайды. Сонда жомарт патша отырып:
Бұл не деген ғажап жан! Адам мал мен мүлікке, дүниеге жомарт болушы еді.
Атымтай өз жанына да жомарт екен. Сірә, мұнымен таласуға болмас, - депті.
келген уй иесіне таңданып: «Бұл не деген ғажап Адам? Турмыс жақсы, байлыгы
Бұл сұра