- Сәлем, Дина.
- Сәлем.
- Ертең сыныптастармен саяхатқа шығатын болдық.
- Тамаша, қайда барасыңдар?
- Табиғат аясына шығамыз.
- Сынып жетекшілерің де барады ма?
- Арнайы автобуспен үш мұғалім, медбике және дене шынықтыру мұғалімі бізді серуенге апарып, алып келеді.
- Өте жақсы екен. Медбике апайдың баратынын дұрыс екен.
- Иә, бірақ барлығы жақсы өтіп, ол кісінің көмегіне ешкім жүгінбесе, жақсы болар еді.
- Қашан қайтасыңдар?
- Таңертең шығып, түстен кейін қайтамыз. Әрқайсымыз үйден тіскебасар мен ішетін сусын, жеміс – жидектер алып барып, соларды жейміз. Түрлі ойындар ойнап, серуендеп, біраз суретке түсеміз деп жоспарлап отырмыз.
- Бәрекелді, демалыстарың жақсы өтсін!
- Рахмет!
-Ғылымның жоғары қарқынмен дамып келе жатырғаны болашақта білім беруге көптеген өзгерістерін жайлап тіпті бүгңнде енгізуде. Бірақ, мектептің қанша уақыт өтсе де магызын жоғалтпайтын сенімдімін. Адам болашақ арманына ұмтылысын, бағыт бағдарын осы мектеп қабырғасында алады.
-Ал егер уақыт өте келе мектепке барудын керегі болмай әркімге ынғайлы басқа жүйе енсе. Мысалға, адам білімді үйде алып, мектепке барудың пайдасы болмай қалса ші?
-Өз басым мектеп болашақта жетілдіріліп, айтарлықтай өзгерістерге ұшырауы мүмкін, бірақ оның жоғалып, не жарамсыз болып қалуы мүмкін емес деп ойлаймын.