Эссе. «Менің оқудан алған әсерім.»
Менің бұл оқудан алған әсерім ұшан- теңіз.Әсіресе артыма бұрылып қарасам,бұрын механикалық түрде сабақ өтіп, бір- біріне жалғасқан үлкен мақсаттар қойып,соған қайтсем жетем деп,өзім көп сөйлеп,баланы тыңдауды кейінге қалдырып келіппін .Ойласам сабаққа қойған мақсат оқушы үшін емес ,пән мұғалімі ретінде өзіме қойған сияқтымын .
Ал қазір өзіме қайтадан бір құрлық ашып алғандай жағдайдамын.Шын мәнінде мектепке ҚАЛАЙ көмектесу керек және шәкірттерімді НЕГЕ оқыту керектігін, ал оқу үдерісінде НЕ істеу керектігін 100 пайызға ұқтым десем қателеспеймін.
Сонда мен сабақ беріп қана қоймай ,өз әріптестеріме көшбасшы болумен қатар мектептің дамуы үшін үлес қоса алатын үлкен әріппен жазылатын МҰҒАЛІММІН,яғни КӨШБАСШЫМЫН.Ол менің қолымнан келетініне ешқандай шүбәм жоқ.Мектеп аясында ғана байланыс жасамай желілік қоғамдастық арқылы қаншама мұғаліммен байланысқа шығып,ойларымызды бөлісіп,идеялар ұяшығына ой қосып ,әрдайым дамуда боламыз.Адамгершілік тұрғысынан әріптес,дос ,пікірлес адамдар тауып, көптеген ортақ істердің шешімін табамыз.Сөйлеу емес,ой қозғау,байланыс жасау, даму деген үдерістердің аясы кеңейеді.Тіптен әрбір тасталған идеяның әрқайсысы өзінше құндылыққа ие .Мен ой тыңдау ,метатану,стратегия, идея тастау,сыни ойлау үдерісінің баланы оқытуда аса маңызды екенін түсініп қана қоймай ,қолдана алатын жағдайдамын.Бұрын өз—өзіме ойша сұрақ қойып, жауап іздеп ойланатынмын ,ал енді осы үдеріске шәкірттерімді күнделікті сабақ сайын қайталанатындай дағдыға айналдырып,табыс критерийлерімен жетелеп,кері байланысты (рефлексия) орнататыныма сенімдімін .Сабақ сайын «оқушы үніне»құлақ түремін.
Объяснение:
Менің отбасым
Менің отбасым өте үлкен. Біздің үйде атам, әжем, әкем, анам, ағам, қарындасым және мен бәріміз бірге тұрамыз.
Атам мен әжем зейнеткерлер. Зейнетке дейін атам мал дәрігері, ал әжем есепші болып жұмыс істеген.
Әкемнің аты - Олжас, жасы қырықта, қаржыгер болып жұмыс істейді. Анамның аты - Алуа, жасы отыз сегізде. Анам ауруханада дәрігер болып жұмыс істейді.
Ағамның аты - Сабыржан, жасы жиырмада. Сабыржан университетте білім алуда, болашақ заңгер. Мен мектепте оқимын, жасым он төртте. Қарындасымның есімі Аяужан, ол үшінші сыныпты оқиды.
Біз отбасы болып демалғанды ұнатамыз. Демалыс күндері ауа райына байланысты не серуенге шығамыз, не бәріміз ойын ойнаймыз. Ата - анамыз бізді салауатты өмір салтына сай тәрбиелеуде.Бәріміз де спорттың әр түрімен айналысамыз. Ағам бокспен шұғылданса, мен жеңіл атлетика үйірмесіне қатысамын, ал қарындасым жеңіл атлетика үйірмесіне қатысады.
«Үлкен кісі - шежіре» демекші атам мен әжем әрқашан бізге ақылдары мен өсиеттерін айтып, тәрбиелеп отырады. Атам мен әжем өте қонақжай кісілер. Біздің үйге қонақ жиі келеді. Қонақ күткенді бәріміз ұнатамыз. Алыс жақындағы туған - туыстардың бәрі біздің қалаға жолдары түссе, біздің үйге келіп, ат басын тірейді. Біздің отбасымыз өте тату. Мен отбасымда жақсы көремін!