Біздің ел тәуелсіз.тәуелсіздікке біз ата- бабамыздың маңдай терімен жеттік.Сондықтан жерімізді қадірлейік,мақтанайық!Тәуелсіз ел деп ешқандай елге тәуелді емес елді айтады.Біз бейбітшілік,тәуелсіз елде тұрамыз.Демек бізден аса бақытты жандар жоқ.Тәуелсіздікті жырлап көңілге тигізуге болады,суретпен бейнелеп таңғалдыруға болады,әңгімелеп елестетуге болады.Бірақ,біз ешқашан майдандағы батырлардың басынан кешкендерін,жырлағандағы ащы сезімдерін,жүректегі жеңіске деген лаулаған ұмтылысты сезіне алмаймыз.Оны тек сол соғыстың қаһармандары ғана біледі.Тәуелсіздік жолындағы күресушілердің мақсаты жақсы дайындық,күш жігер.Қасық қаны қалғанша жауға тойтарыс берген батырларды ұмытпайық!Олар:Бауыржан Момышұлы,Әлия Молдағұлова,Мәншүк Мәметова тағы басқалары.Наверное достаточно.
Романда жазушы Тағанның "НЕГЕ БІЗ ОСЫ..." деген лекциясы арқылы өз ойын толық жеткізеді. "Оу, ағайын, ес-ақылдарыңды жиыңдар! БІЗ қатыгезденіп барамыз. БІЗ имансызданып барамыз. БІЗ айналайын анамыздың ақ сүтін ақтай алмай жүрміз, бір күнгі қызды-қызды қызыққа мастанып, тасыраңдап кеттік, көзімізді шел басты, көңіліміз көр, жігеріміз құм болып, құрдым дәуреннің әләуләйін шырқап жүрміз; тамаша өмірдің тасқынымен ығып, ығысып ағамыз келіп, ағысқа қарсы жүзу не жағалауға қарай ұмтылу жоқ. Өмір сүрудің ең оңай тәчілін тауып алдық та, жер бетінде өзімізден артық адам жоқтай жоқтан өзгеге сілеміз қатқанша күлеміз, сілікпеміз шыққанша бір бірімізге үреміз. Оу, сондағы мақсатымыз не? Тірі жүру, тіміскі өмір сүру ме?"
Шығарма кейікерлерінің портреті бір-бірімен мейлінше байланыспайды. Шығармада сюжет әрине бар. Бірақ автор шығарманы оқиға желісіне орайлатып емес, адамзатқа тән рухани аштық пен жалғыздыққа бағыттаған.
Романның басты үш кейіпкері – Таған, Ерік, Айна.