Ертегідегі Жаман – қазақ ауыз әдебиетіндегі ел басшысының үлгілі бейнесі. Ол – қарапайым, парасатты, адал, шыншыл, көреген, тапқыр, кішіпейіл, іззетті, көпшіл, қайырымды, қанағатшыл. Бұл қарапайым халық бұқарасының «елді осындай адам басқарса» деген арманынан туған бейне.
Аяз би туралы айтылатын ертегі-аңыздардың бәрінде дерлік Жаман қойшының Мадан хан сынынан өтуі, үйленуі, ханның күншіл, ақылсыз қырық уәзірін өлімнен құтқаруы, оның даналығын, достыққа адал, сертке беріктігін, әділдігін мойындаған хан өз тағын беруі сөз болады. Жаман хан болғаннан кейін де жыртық тоны мен жаман тымағын хан сарайы босағасына ілдіріп қояды. «Кей-кейде хандық тақтың буымен көңілім тасып, асып бара жатқандай болсам, соған көзім түседі де, тез тәубама келемін» дейді екен. Сөйтіп ол жыртық тоны мен жаман тымағын көрген сайын тәубасынан жаңылмай, өзіне-өзі: «Аяз би әліңді біл, құмырсқа жолыңды біл» деп отыратын болған.
Өмірдегі реалды нәрсенің өзін әдейі өзгертіп көрсету – ертегі жанрының өзіндік қасиеті болғандықтан, ертегіші де оның мазмұнын барынша әсірелеп көрсетуге, сырлы да ғажайып етіп көрсетуге күш салады. Мәселен, «Аяз би» ертегісіндегі ханның әлсіз, жоқ-жітік, жаман қойшының ақыл-парасатын мойындап, оған хандық тағын сыйлап беруі өмірде әсте болуы мүмкін емес жағдай. Бірақ ертегіші осылай баяндайды, тыңдаушы оған иланады. Өйткені ертегіні айтушы да, тыңдаушы да өмірде бір рет болса да солай болғанын қалайды, соны армандайды. Қысқасы, Аяз биді өмірде болған тарихи тұлға дегеннен гөрі, халықтың «ел басқаратын адам осылай болу керек» деген арманынан туған Арман ханы, ел билеушіге тым ертеде ескерткен халық даналығы мен асқақ мұратының көрінісі деген орынды.
Сен мектепке алғаш келгенде,сені бірінші мұғалім күтіп алады.Ол сенің анаң секілді.Содан соң,інілерің мен сіңілі,қарындастарыңмен таныстырады.Олар саған жақын адамыңдай болып кетеді.Əрине,ұрыс болады.Ұрысу,төбелесу,ренжісу бəрі де болады !Тек ең бастысы ақырында татуласып,дер кезінде тоқтай білу.Кейбіреулері сені дұшпаны десе,екішісі туысым дейде.Үшіншісі досым десе,төртіншісі сыныптасым дейді.Қалай атаса да,ол маңызды емес.Маңыздысы ол,ұрыспау.Тіпті,сабаққа дайындалмай келсең,олар саған көмектесіп тұрады.Немесе,өз үй жұмысын бере салады."Мектебім-білім ұясы"дейді емеспе.Сен мектепке балапан болып келесің.Олар саған ұшуды үйретеді.Сен бəрін үйренгеннен кейін,сені алтын ұяңа қондырады.Сен мектепте оқыған кезде,мұғалім ауырып қалса екен дейтін едің.Өскеннен кейін,оның амандығын тілейтін боласың.Əрине,қалай ауырсын дейсің.Ол сенің анаң емеспе.