Ана деген әрбір адам үшін өмірдегі ең асыл жан. Аналарымыз бізге өмір сыйлап, ақ сүт беріп, тәрбиеледі. Аналарымыз пейілі кең, мейірі мол, кешірімді жандар.
Қандай ана болмасын, өз баласы үшін түн ұйқысын төрт бөліп, ауырып қалса, емдеуге бар күшін салады.
Бойымыздағы бар жақсы ізгі қасиеттер бізге ана сүтімен дариды, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі.
Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір баланың парызы. Қазақта "Анаңды Меккеге үш рет арқалап апарсаң да, ақ сүтін ақтай алмайсың" деген нақыл сөз бар.
Мен өте жақсы көремін болып тұратынына жазда. Ыстық көшелер, аулаларын, көп қабатты үйлердің мәңгі қайда-онда адамдар – бұл барлық сонымен қатар әуелде қашып кете алшақ. Сондықтан, мұны ең ұзын жылы демалыс өткіземін табиғатта, ауылда.
Әдетте таңертең мектеп күндері мені көтере төсек. Бірақ каникулда ауылда жиі үшін мен кездестіруге поднимающееся-орманның күн. Табиғат жанданады. Балабақшада ән таңғы құс, ал түнгі тұман біртіндеп тартылып жатыр және жасыру бойынша оврагам бірінші сәулесінің, таң. Енді уақыт Қарақат – жидек нәзік. Осылай дейді менің әжем. Бұл жидек қылып салынған үйлерді көрді жинау керек, тек қана қолмен, ешбір "комбайн" және басқа да құрылғылар. Сонда келесі жылы бұл жерде астық шығымы жақсы, бұрынғы. Бұл тәсіл әдетте біз әрқашанда сақтаймыз және орман іспеттес алғысын білдіреді - өйткені біздің барланған біз ешқашан ораламыз құр.
Сүйемін жазғы найзағай. Кезде кейін ыстық күн көкжиек кенеттен Кезде салқын жел раскачивает ағаштар мен дқолданысқа грома. Ал содан кейін пыльную жолға түседі бірінші тамшылары, көптен күткен жаңбыр. Найзағай жақсы көремін әнді шатырда старенького бабушкиного. Сүйемін, жауын-барабанил бойынша қаңылтыр төбесінде, ал жайылмалардың грома подрагивала жер.Ал содан кейін басталады кеш, мен ораламын үй бабушке – ол сөзсіз қазірдің өзінде дайындады кешкі ас ерекше нәрсе. Терезе бақшасы айқара ашық настежь. Аспанда жағылады алғашқы жұлдыз, малшылар гонят жайылымда жүрген сиыр-арасында қалың жапырақтарды ашады, өз кешкі әнін бұлбұл.
Ананың пейілі
Ана деген әрбір адам үшін өмірдегі ең асыл жан. Аналарымыз бізге өмір сыйлап, ақ сүт беріп, тәрбиеледі. Аналарымыз пейілі кең, мейірі мол, кешірімді жандар.
Қандай ана болмасын, өз баласы үшін түн ұйқысын төрт бөліп, ауырып қалса, емдеуге бар күшін салады.
Бойымыздағы бар жақсы ізгі қасиеттер бізге ана сүтімен дариды, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Ана болу – бүкіл өміріне кететін ұлы рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып қағуда, ол ана өзін-өзі ұмытып барлық күш жігерін сарқа жұмсайды, бұдан оның жаны байи, нәрлене түседі.
Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша құрметтеп, сыйлау әрбір баланың парызы. Қазақта "Анаңды Меккеге үш рет арқалап апарсаң да, ақ сүтін ақтай алмайсың" деген нақыл сөз бар.