Роза Қуанышқызы Рымбаева (28 қазан, 1957 жыл, Семей облысы, Жарма ауданы, Жаңғызтөбе станциясында туған) — кеңестік және қазақ эстрада әншісі (сопрано), профессор, актриса. Қазақстанның халық әртісі (1986), халықаралық конкурстардың лауреаты. Құрмет және Парасат ордендері мен марапаттың иегері. Қырғызстанның (2000) және Өзбекстанның (1984) еңбек сіңірген әртісі.
Көптеген халықаралық конкурстардың гран-при иегері болған Роза Рымбаева 22 жасында Қазақстанның еңбек сіңірген әртісі, 29 жасында Қазақстанның халық әртісі атанды. 1977-1979 жылдары «Песня года» фистивалінің финалдарында және КСРО-ның ең үздік ондығы«Звуковая дорожка» хит-парадында (1978 ж. 3-орында Алла Пугачева және София Ротарудан кейін) жоғары орыннан көрініп, үлкен танымалдылыққа ие болды
Биографиясы
Роза Рымбаева Шығыс Қазақстан обылысындағы Жаңғызтөбе станциясында теміржолшылар отбасында дүниеге келген. Найман тайпасының Бура руынан шыққан.[1][2] 1974 жылы Семейдегі музыкалық училищеге түсіп, мұнда 3 жыл оқиды. Бұдан кейін Алматыдағы театралдық-көркем өнер институтында оқып, оны 1984 жылы тәмамдайды. Алматы қаласындағы театрлық көркемдік институттың музыкалық драмалық комедиясы факультетін бітірген.
1976-1979 жж. Республикалық Гүлдер жастар – эстрадалық ансамблінің солисі, 1977 жылы «Алтын Орфейді» жеңіп алады. 1979 жылы - «Қазақконцерт» бірлестігі жанындағы «Арай» эстрадалық ансамблінің солисі. Әншінің халықаралық белгілі болуы С. Бәйтерековтың «Әлия» әнін орындауынан басталады. 1979 жылы Роза Рымбаева Ыстамбұлда өткен халықаралық әншілер байқауында лауреат атанды, 1983 жылы Кубада өткен «Гала – 83» халықаралық байқауда бас жүлдені жеңіп алады. 29 жасында Қазақстанның халық әртісі атанады. Оның орындауындағы қазақ композиторлары Т. Ерешевтің «Гүлдене бер, туған жер», Н. Тілендиевтің «Куә бол», Б. Байқадамовтың «Айгөлек», Ж. Тұяқбаевтың «Атамекен», Т. Сарыбаевтың «Отандастар» әндері тыңдаушылардың үлкен ықыласына бөленген. «Бір бала», «Сәулем-ай», «Кебек», «Назқоңыр», «Әгугай» және т. б. сияқты халық әндерін ол өзіндік ерекшелікпен орындайды. Роза Рымбаева сондай-ақ, киноактриса ретінде де танымал.
Объяснение:
Дина Нурпеисова Родилась в 1861 году в местечке Нарын-кум ныне Западно-Казахстанской области. Игре на домбре обучалась у своего отца. Она была одной из трёх дочерей в семье Кенже из рода Толенгит. Две её сестры искусно пели, и отец предложил Дине сопровождать их пение игрой на домбре. Отец и стал первым учителем Дины, а позже её наставником стал сам Курмангазы. Она с детства так хорошо исполняла кюи Даулеткерея, Курмангазы, Мухита, Мусирали, Узака, Аликея, Туркеша, Есжана, Байжумы, Баламайсана и других известных кюйши, что её прозвали «девочкой-домбристкой». Слава о ней разнеслась так далеко, что известный кюйши Курмангазы приехал послушать девятилетнюю девочку. Он остался доволен игрой Дины, благословил её, а в дальнейшем не выпускал из виду, брал с собой на различные музыкальные состязания, показывал ей особые приёмы игры на домбре. До девятнадцатилетия, пока её не выдали замуж, становлением Дины руководил Курмангазы. То, что знаменитый кюйши стал наставником Дины, стало удачей не только для неё лично, но и для всех, кто любит искусство кюя.
Мен өзімді жалғыз деп санамаймын, торттар мен картоппен тамақтанамын, ессіз қатты шай ішемін, менде симбиозға ұшыраған басқа организмдер бар! Қазіргі уақытта суперорганизмнің барлық басқа тұрғындары бізге адал қызмет етеді, біз бақытты өмір сүру үшін бәрін жасайды. Бұл сіздің 99% симбионттарыңыз туралы білмейтін өмір салты туралы, жалпы медицина туралы ойлауға мәжбүр етеді. Бір ғажайыптың болғанын елестетіп көріңіз, біз өте кішкентай, тікелей микроскопиялық болдық. Қазір біз қандай да бір тағамдамыз. Бір адам келіп, тамақтануды бастайды. Сонымен біз адам ағзасына ауыз арқылы ендік.
Адам денесі ылғалды және жылы болады. ауыз - бұл ас қорыту жүйесінің қақпасы, ол тамақты сізді қуаттандыратын және қуат беретін қоректік заттарға айналдыруға және жасушалардың өсуіне және қалпына келуіне көмектесетін етіп жасалынған, сондықтан сіз бұтаны бірінші жасаған кезде ас қорыту машинасын шайнаған кезде және үзіліс жасасаңыз болады. бүкіл процесті жеңілдету үшін бөліктерге бөліңіз. сілекей ыңғайлы болады Ол тамақпен араласады және одан да көп, енді бұзылады, енді асқазан үлкен бөліктерді сіңірмейді. біз алға қарай жүреміз, алдында слайд бар. біз жұлдыруға немесе дәлірек айтқанда, тамаққа барамыз. Біз жүреміз, алдыңғы жақта шанышқы, үш жол бар. Бұл екі өкпе. Ол жерге бару қауіпті, жөтелгенде бәрі дірілдейді. Сонымен әрі қарай жүрейік. Біз қазір ас қорыту жүйесі арқылы жүреміз. Біз дұрыс жолдамыз.
Бұл адамның өңеш қабырғаларының бұлшық еттері менің артымда қысылып, алдымда босаңсығанын көремін, бұл процесс перистальтика деп аталады және оның арқасында мен ас қорыту жүйесі бойымен әрі қарай жүремін. екі секундтан кейін біз туннельдің соңына жеттік. ашылатын және жабылатын бұлшықет бар. асқазанға тамақ жіберіп, оның өңешке оралуын болдырмау. қозғалыс қауіпсіздігін басқару сияқты нәрсе.Туннель аяқталды. әрі қарай барамыз, асқазанға қарай. сөмкеге ұқсайды,сонда біз қол тигіземіз. сонша күшті, бәрі бұлшық еттер мен асқазанды ұстап, араластырып, ботқа етіп ұнтақтайтынына таңғалмаймын, сондықтан ол өте күшті болуы керек. шынымды айтсам, асқазанның іші онша жақсы көрінбейді. бұл не, ол қатты күйіп кетеді. асқазанн қышқылынан шығу керек. Әйтпесе, мен ботқаға айналамын. Келесі аялдама - үш бөлікке бөлінетін ұзын, серпентиндік мүше болып табылатын жіңішке ішек. Мен ұзындықты айтсам, оны түзуге болмайды. Мен мұны істемеуге кеңес бермеймін, себебі оны ішке айналдыру керек. т биіктігіне дейін 6 метрден асады түтік жираф бойымен тең. Мұның бәрі адамның ішінде.
Мен жалғастырайн ба?