Ауыспалы мағына — сөздің қолданылуы барысында пайда болатын туынды мағынасы. Этимологиялық тұрғыда ол негізгі (тура) мағынадан өрбиді. Ауыспалы мағынаның жасалуына бір зат пен екінші бір заттың, бір құбылыс пен тағы басқа құбылыстың форма, сыртқы түр, түс ұқсастығы, қызмет сәйкестілігі негіз болады. Мысалы, “түзу ағаш үйге тіреу, түзу жігіт елге тіреу” (мақал) деген сөйлемде тіреу сөзі алғашқысында негізгі (тура), екіншісінде ауыспалы мағынада, қолданылған.[1] Сөздің ауыспалы мағынада қолданылу тәсілдеріне метафора, метонимия, меңзеу, қызмет бірлігі т.б. жатады.
Қасиетті мекен туған жерді жырына қоспайтын ақын, шығармасында суреттемейтін жазушы кемде-кем шығар. Мұқағали Мақатаев, Қасым Аманжолов, Мағжан Жұмабаев өз өлеңдерінде туған өлкен арқау еткен. Сағынышпен, жүрекпен тебірене жырлаған. Мұқағали Мақатаев тау бөктерінде ер жеткені сонша асқан махаббатпен "Мен таулықпен" дер әсерлі, сыршыл өлеңімен туған жеріне поэзиясынан орын берді.
Сайын Мұратбековтің "Жусан иісі" шығармасында туған жер, ауыл көрінісі керемет суреттеледі. Шығарманы оқып отырып ауылдың қайнаған тіршілігіне, тау бөктеріндегі керемет, сұлу табиғатқа саяхат жасап шыққандай боласың.