ответ:Перед восходом солнца на огромную поляну ложится первый мороз(1).
Протаишься и ждёшь у края поляны. Что (з)десь прои(с)ходит Моро(з расстелает(2)
по поляне серебряные хо.лсты. Но солнечнный(3) луч робко освещает их и на белом остаётся зелёное местечко. Постепенно белое исчезает. Только в тени высоких деревьев долго сохраняется бел.енький клочок.
На г.олубом небе между з.олотыми деревьями не поймёшь что творится. То ли это уносит ветер листья, то ли стайками собрались мелкие птицы. Ветер заботливый хозяин. Летом он везде побывает всех увидит.(4) Даже в чаще осиновых рощ не оставит незнакомого листика. Теперь листья падают шепчутся, словно прощаются с родным царством.
Объяснение:не уверенно в некоторых слов
Табиғат - ғажап әлем.
Адамның табиғатсыз күні жоқ,
Табиғаттың оны айтар тілі жоқ.
Бізді қоршаған орта: жан - жануарлар мен өсімдіктер, Жер мен Ай, Күн мен алыстағы жұлдыздар — осылардың барлығы да табиғат деген ауқымды ұғымды білдіреді.
Адам - табиғаттың ажырамас бөлігі. Сондықтан халқымызда «Жер - Ана» деген егіз ұғым қалыптасқан. Жерді өз Анасындай, Анасын Күндей қастерлеу Ата қостаған салтымыз. «Жер шоқтығы - Көкшетау», «Жер жаннаты - Жетісу» деп, бабаларымыз туған жерге, табиғатқа деген ыстық махаббатын білдірген.
Сондықтан орман - тоғайларды сақтап, қоршаған ортаның, өзен мен көлдердің ластанбауына ерекше мән берген.