Эстрадасынің сөзінде буын үндестігі бұзылған.Сөздің соңғы буынындағы дауысты дыбыс жуан болса,қосымшадағы дауысты да жуан болады.Бұл сөздің дұрыс жазылуы:эстрадасының. Тыңдайсың сөзінде де жіктік жалғауы ( жекеше түрде, ІІ жақ) дұрыс қойылмаған.Бұл сөздің алдында біз сөзі тұрғандықтан жіктік жалғауы -мыз деп жалғануы керек.Бұл сөздің дұрыс жазылуы:тыңдаймыз.
Тыңдағанны сөзінде сөзінде де табыс септігінің жалғауы дұрыс жалғанбаған.-ны жалғауының орнына -ды жалғауы жалғануы керек еді.Бұл сөздің дұрыс жазылуы:тыңдағанды.
Бастады сөзі жіктік жалғауының жекеше түрде ІІІ жағында тұр.Бұл сөзден бұр мен сөзі тұрғандықтан сөйлем І жақта айтылып тұр.Яғни,бұл сөздің дұрыс жазылуы:бастадым.
Өзіне сөзі тұрған сөйлем де І жақта айтылып тұр.Бірақ оған жіктік жалғауының ІІІ жағының жалғауын жалғап қойған.Бұл сөздің дұрыс жазылуы:өзіме.
Оқисың сөзіне де жіктік жалғауының І жағының жалғауы жалғануы керек.Себебі,сөйлем І жақта айтылып тұр.Дұрысы:оқимын.
Бағларламалерды,әншілар сөздерінде көптік жалғауы дұрыс жалғанбаған.Бірінші сөздің соңғы дауысты дыбысы жуан болғандықтан,сөзге -лар деген жалғау жалғануы керек еді.Ал екіншісіне,керісінше,жіңішке түрде жалғануы керек.Дұрысы:бағдарламаларды,әншілер.
это ответ кому надо берите 5 тап матындегы кате жазылган
Тучи мрачно окутали весь небосвод — Это осень в дождях и туманах ползет, И застывшую землю, от стужи дрожа, Кобылица напрасно копытом скребет.
Нет уж больше травы на степей, Смеха больше не слышно и гама детей, А деревья, иссохшие, как старики, Тянут к небу безлистые руки ветвей.
Уж дымится с овечьими шкурами чан — Износилась одежда, весь в дырках чапан, Чинят женщины юрту, заплаты кладут, И старухи свой ткацкий наладили стан.
Журавли в теплый край вереницей летят, Голодают верблюды и грустно глядят, Приуныли аулы — куда ни пойдешь, Не услышишь веселого смеха ребят.
Старики над остывшей поникли золой, Молча слушают ветер, холодный и злой, Рыщут по степи, ищут в норах мышей — Дома косточки им не дадут ни одной.
И уже ни травинки вокруг не найти, Пылью ветер заносит дороги в степи. Будь ты проклят, обычай глухой старины, Что мешает нам в юртах огонь развести