Орфоэпия (гр. 'orthos' – дұрыс, epos – сөз, сөйлеу) – сөздер мен сөз тіркестерінің дұрыс айтылу ережелерінің жиынтығы. Тілдегі сөздердің айтылуы мен жазылуы бірдей бола бермейді. Қазақ тілінің дыбыс үндестігіне сәйкес көптеген сөздер орфография нормадан ауытқып айтылады. Мысалы, құлұн, өнөр, түңгү, Амаңгелді, көг гүл, айталады, ағиық, т.б. Сөздерді дұрыс айту нормалары дыбыс үндестігіне, яғни ілгерінді, кейінді, тоғыспалы ықпал заңдылықтарына негізделеді. Сөздердің дұрыс айтылуы орфоэпия сөздіктерде көрсетіліп отырады.
Егер мен мектеп директоры болсам,бəрін өзгетер едім.Біріншіден,мектеп киімін алып тастар едім. Əр балада киім туралы өз көзқарасы болу керек.Екіншіден, мектепте тамақтандыруды өркендетіп, оған жеміс пен көкөніс қосар едім. бассейн салып ,жүзу сабағын қосар едім. Мектеп ауласына көбірек ағаш,гүл отырғызар едім. Жазғы каникулды қысқартып, қысқы каникулды ұзартар едім,себебі,қыста мектепке жету өте қиын.Мен оқуға женілдеу кітап алар едім, өте ауыр портфель денсаулыққа зиян.Ең бастысы-мен үй жұмысын алып тастайтын едім,балалар таза ауада көбірек жүруге уақыт болады.
Түсетін, тұратын, сыналатын,ұласатын, қағыстырып, атастырып, көтерісіп