Я очень хочу быть похожим на деда.Люблю своего дедушку всем сердцем.Мой дедушка очень часто говорит мне "сынок ,радоваться надо не роста а разума который растет". Даже если ему 70 лет, рано встает и бегает,не курит, все время в движении очень здоровый человек!дедушка не может сидеть дома сложа.у него есть любимое хобби,это-делать скульптуры.Дедушка делает разные скульптуры из простых веток.Я с ним все время рядом.Иногда мы уходим в горы.там мы собираем ветки и кладем их в мешок и приносим домой." Что бы я делал без такого как ты"- хвалит меня.я тоже начал интересоваться скульптурой . Дед;"Нужно любить природу там и красота и сила.человек который дружит с природой будет одаренным"-все время говрит мне.Если чесно, ястал полюбивать природу этому человеку.Все время нахожу особенное чуство.Рядом с моим дедом я превратился в умельца.
Қазақ халқының ерте заманда жасаған мәдени мұрасының бір түрі – халықтың ауыз әдебиеті.
Жазу – сызу өнері болмаған ерте кезде-ақ қазақ халқы өзінің тұрмыс-тіршілігі, қоғамдық өмірі, шаруашылығы мен кәсібі, қуанышы мен күйініші, дүние танудағы көзқарасы т.б. жайында неше түрлі өлең-жыр, ертегі-әңгіме, мақал-мәтел, аңыздар ойлап шығарған және оларды ауызекі айту күйінде тудырған. Сондықтан да бұларды халықтың ауызша шығарған көркем шығармасы, даналық сөзі яғни ауыз әдебиеті деп атаймыз. Бұдан, әрине, ауыз әдебиетін көп адам бірлесіп отырып шығарған деген ұғым тумайды. Ауыз әдебиетінің қандай үлгілерін болса да әуел баста жеке адамдар шығарған. Бірақ ерте кезде, жазу өнері болмағандықтан, ауыз әдебиетін шығарушылардың аттары хатқа түспеген, сақталмаған.Кейіннен тек заман талабына сай жазу пайда болды.
