1) Ауылдағы жиендеріміздің қора-қора малы бар емес пе еді?Мен Жандоспен әлі бетпе-бет кездеспедім.Олар үйлеріне кезек-кезек қонақ шақырып болған еді.
2) Оның ата-анасы елге сыйлы адамдар ғой.Балабақшада "Үлкен-кіші" дидақтикалық ойнын ойнадық.
3) Інімнің азды-көпті ойыншықтары бар.Бұл хабарды естігенде ағайын-туңғанның бәрі келді.Дос-жарлардың көмегі үлкен тиді.
4) Асыл - сыныбымыздың жап-жақсы қызы.Киген көйлегі қандай әп-әдемі.Оның киімдері маған үп-үлкен.
5) Кенет жауған жаңбыр тамшылары шатырымызға сарт-сұрт тиді.Мөлдір өзен жылт-жылт етеді.
«Астана-бас қала» - деп айтылуында үлкен сыр жатқан секілді. Ата-анаммен Астана қаласына Қала күнін атап өтуге барғанымда оған мен көз жеткіздім. Жаңа астанада бой көтеріп жатқан көп қабатты үйлер жаңаша сәнмен, ерекше көрікпен салынып жатыр екен. Қаланың әсемдігіне қарап көзің тоймайды. Шет елдердегі қалалар секілді. Жаңа қаланың ортасынан бой көтерген Бәйтеректің, Ақ орданың, Үкімет үйібәрі-бәрі де ерекше сәнмен орын тепкен. Әсіресе алаңқайларға егілген,қазақша өрнекпен бейнеленген қызыл- жасылды гүлдер, жан-жағына салқын леп таратып тұрған түрлі-түсті фонтандар, халқымыздың ертегі-дастандарынан алынған ертегі кейіпкерлерінің мүсіндері менің көз алдымнан ешқашанда кетпейтін шығар. Сонда жүріп жанымда сыныптас достарым болмағанына өкіндім. Мүмкін биылғы оқу жылында сыныпымызбен ұйымдасқан түрде Астана қаласына барармыз деп ойлаймын. Бұл менің ғана емес, көптеген достарымның арманы. Ал жақсы нәрсені армандау, жақсы ниет жасау кез-келегн қазақ баласына тән қасиет.