Объяснение:
Отец Кунанбай кажы — ага-султан всего Каркаралинского внешнего округа, позже волостной управитель Кокше-Тобыктинской волости, годы жизни 1804—1886. Мать Улжан — из рода Каракесек из племени Аргын. Бабушка Токбала, в замужестве прозванная Зере из рода матай племени найман. Предположительно учила его родной речи.
Әкесі Құнанбай Қажы-аға сұлтан, кейіннен Көкше-Тобықты болысының болыс басқарушысы, 1804-1886 жылдары өмір сүрген. Анасы-Ұлжан-Арғын тайпасының Қаракесек руынан. Тоқбалдың әжесі Найман тайпасының матай руынан шыққан Зере деген лақап атқа ие болған. Болжам бойынша, ол ана тілін үйретті.
Ал енді ананың бесікте жатқанда айтқан әлдиі, әженің тымылжыта төккен тамаша ертегілері, туғандарыңның мейірбанды күлкілері, жеңгелердің тәтті әзілдері осының барлығы туған еліңнің керемет сипаттары. Туған елдің тілі барша жанға түсінікті. Туған ел, туған жер ол дүниенің тәтті ғана бір ортасы деп есептеймін.
Достар егер біз «Туған жер» деген ұғымды түсінетін болсақ, туған жерімізге аянбай еңбек сіңіруіміз керек.
Әуелгі Отан – ана алды, оттың басы,
Ауыл алды, аунаған шөптің қасы.
Сағынғанда тым ыстық көрінеді,
Жаста ойнаған үйшік қып сайдың тасы.