1)Где-то,говорят, золота навалом, но родина лучше и без золота даром. – Пәлен жерде алтын бар, Өз жеріңдей қайда бар. 2)Не умеющий расчёсывать шёлк, превратит его в шерсть, не умеющий заботится о дочери, превратит её в рабыню. – Жібекті түте алмаған жүн етеді, қызды күте алмаған күл етеді. 3)шалаш матери лучше, чем золотой дворец родичей. – Ағайынның алтын сарайынан ананың жыртық лашығы артық 4)Где-то, говорят, золото валяется, а пойдёшь – меди не найдёшь. – Пәлен жерде алтын бар, Іздеп барсам мыс та жоқ. 5)
Ұлы ақын, ағартушы, қазақтың жазба әдебиетінің және әдеби тілінің негізін салушы – Абай (Ибрахим) Құнанбайұлы Өскенбайұлы Шығыс Қазақстан облысы (бұрынғы Семей уезі) Абай ауданында (бұрынғы Шыңғыстау облысы) Шыңғыс тауының бауырында дүниеге келді. Абай атақты Тобықты руының Ырғызбай деген тобынан тарайды. Ол ауыл молдасынан оқып жүрген кішкентай кезінен-ақ зеректігімен көзге түседі. Кейін ол Семей қаласында 3 жылдық медресе тәрбиесін алады. Абай көпті көрген әжесі Зеренің тәрбиесінде болды. Шешесі Ұлжан да ақылды ананың бірі болған. Әкесі Құнанбай Өскенбайұлы орта жасқа келгенде атқа мініп, ел билеу жұмысына араласқан заманы, Ресей патшалығының Қазақстанның батысы мен орталық аймағын отарлап, ел билеу жүйесін өз тәртібіне көндіре бастаған кез. Құнанбай өз заманында ел басқарған адам болды. Ол ел билеу ісіне балаларының ішінде Абайды баулып, араластырды. Абайды оқудан ерте тартып, оқудан шығарып алуы да сол билікке ұлын қалдыру мақсатында еді. Әке еркімен ел ісіне жастай араласқан Абай тез есейіп, балалықтан да ерте айырылып, жастайынан ел ішіндегі әңгіме, сөз өнерін, билердің шешендік өнеріне құлақ салып, өзінің ерекше талантымен бойына сіңіре білді.
я думал это по русскому а это по казахскому