1-тапсырма)
1990 жылы Астраномия-геодезия қоғамының толық мүшесі атанды.
1991 жылы Қазақстан Жазушылар одағы атанды.
1972—1977 жылдары ҚазМУдың филология факультетінің студенті.
1977-2002 жылдары "Мектеп" ба редакторы, ҚР Баспа, полиграфия және кітап саудасы жөніндегі комитетте аға редактор.
2001 жылы ҚР Ұлттық кітапханасында Сахиев Жүністің өмірі мен шығармашылығына арналған Қазақстан ғылыми фантастикасы тарихында тұңғыш рет көрме жұмыс жасады .
1977-1980. Республикалық «Спорт» газетінде аударма-
шы.
1980-1986. Республикалық «Мектеп» ба тарих,
география және қазақ тілі мен әдебиеті редакцияларында
редактор.
2-тапсырма)
Идеясы-айдағы атмосфера мен гидросфера
такырыбы:көлеңкеде көрінбитін бейне.
Идеясы- Адам да, мал да,
құс та, жер беті мен судағы тірінің бәрі де топырақ пен судан
нәр алады.
Такырыбы-борыш романы
Объяснение:дурыс деп ойлаймын.
Родители были казахские крестьяне. Родная мать Хадия. Родного отца Талгата Бегельдинова звали Тусупбек, но воспитывался он с 6-летнего возраста в бездетной семье младшего брата отца Якубека, куда его по существовавшей казахской традиции отдали, после чего он переехал в город Пишпек. Родных родителей Талгата не стало рано. Семья жила очень тяжело[3][8].
В 1938 году Талгат поступает в аэроклуб в городе Фрунзе. В 1940 году поступил в Балашовскую военную авиационную школу пилотов, затем переведён в Чкаловское военное авиационное училище (город Оренбург), которое окончил в 1942 году[9].
На фронтах Великой Отечественной войны с января 1943 года. В том же году вступил в ВКП(б)/КПСС. Сражался на самолёте Ил-2. Летал в эскадрилье Героя Советского Союза С. П. Пошивальникова. Вскоре стал его заместителем.
26 октября 1944 года гвардии старшему лейтенанту Бегельдинову Талгату Якубековичу за отвагу и боевое мастерство, проявленные при освобождении городов Знаменка, Кировоград, за лично сбитые в воздушных боях 4 вражеских самолёта присвоено звание Героя Советского Союза.
Осенью 1944 года гвардии капитан Бегельдинов — командир эскадрильи 144-го гвардейского штурмового авиационного полка (9-я гвардейская штурмовая авиационная дивизия, 1-й гвардейский штурмовой авиационный корпус, 2-я воздушная армия, 1-й Украинский фронт).
Участник Парада Победы 24 июня 1945 года.
Второй медали «Золотая Звезда» гвардии капитан Бегельдинов Талгат Якубекович удостоен 27 июня 1945 года за умелое руководство эскадрильей и боевые подвиги при штурмовке скопления войск и техники противника в боях за города Краков, Оппельн (ныне Ополе), Катовице, Бреслау (ныне Вроцлав) и Берлин.
За два года войны Т. Я. Бегельдинов совершил 305 боевых вылетов на штурмовку наземных войск противника, в воздушных боях сбил 7 самолётов. Сам был сбит.
После войны, в 1950 году окончил Военно-воздушную академию и до 1956 года продолжал службу в Военно-Воздушных силах СССР. С 1957 по 1970 год — на работе в гражданской авиации. Работал заместителем председателя управления Гражданской авиации Казахской ССР. Руководил работой по созданию взлетно-посадочных полос в Алма-Ате, Актюбинске, Караганде, Костанае, Жамбыле, Усть-Каменогорске и других областных центрах[10]. В 1968 году Талгат Бегельдинов заочно окончил Московский инженерно-строительный институт, после чего работал на руководящих должностях в системе Госстроя Казахской ССР.
Депутат Верховного Совета СССР 2-3-го и 12-го созывов (в 1946—1954 и 1989—1991 годах).
Являлся президентом Международного благотворительного фонда, оказывающего инвалидам Великой Отечественной войны и детям-сиротам. Проживал в Алма-Ате.
Почётный курсант Оренбургского высшего военно-авиационного училища лётчиков имени Полбина.
С 11 июля 2014 года, после смерти Тоганбая Каумбаева, являлся единственным казахом из живущих участников Великой Отечественной войны — обладателем звания Героя Советского Союза .
С 31 августа 2012 года, после смерти маршала авиации Александра Ефимова, являлся единственным живым дважды Героем Советского Союза, получившим «Золотые Звёзды» за подвиги во время Великой Отечественной войны. Умер 10 ноября 2014 года, похоронен на кладбище «Кенсай-1» в Алматы[11].
Объяснение:
1941 жылы соғысты кім бастап, оған адамзат тарихында бұрын-соңды болып көрмеген қандай қатер төніп тұрғанын бірден сезді. 1941 жылдың 22 маусымы, таңғы сағат төрт. Бұл күні талай шаңырақты от шарпып, миллиондаған адамның өмірін жалмаған адамзат тарихындағы ең сойқан соғыс басталды. Фашистік Германия Кеңес Одағына басып кірді. Ұлы Отан Соғысы деген атпен тарих дәптерінің парағына қанды әріптермен таңбаланған зұлмат қантөгістің алапатынан қазақстандықтар да шет қалмады. Ұлы Отан соғысы жылдарындағы ерлігі үшін 500 қазақстандық Кеңес Одағының Батыры атағын алды. 1418 күнге дейін созылған Ұлы Отан соғысы Қазақстан тарихында өте күрделі кезеңдердің бірі. Соғыс - күйретуші күш! Барды жоқ ететін, тауды жер ететін. Тіршілік атаулының бәрін жалмап жұтатын ажал. Бұл сол кездегі кеңес халқының ер жүректілігі мен төзімділіктерін паш ететін, тарихта мәңгі қалатын күн. Мен соғысты жек көремін.
Соғыс адамдарға азаптан басқа ештеңе бермейді. Елімізді қорғау үшін адамдар соғысқа аттанды. Бірақ бұл соғыстан тек кейбір адамдар тірі қалып, үйлеріне қайтты. Қайтыс болған адамдардың үйлеріне қара хат жіберілді. Зар жылап отырған аналар үмітін үзбей, оларды күтеді. Баласының өлгенін ешқандай ана мойындамайды. Сөйтіп жүріп, ауырып, бұл дүниеден өтеді. Осындай жағдайды ойласам, көңіл-күйім түсіп, көзімнен жас шығады. Мұндай соғысты кім жақсы көріп, кім қалайды. Мен соғыстың ешқашан болмағанын тілеймін. Біз қазақтар бәріміз біргеміз. Бұл біздің ең басты байлығымыз. Себебі, барлығымыз тату тәтті, достықпен, бірлікпен өмір сүріп жатырмыз. Мұның барлығы ата-бабаларымыздың арқасы деп ойлаймын. Кеңес Одағының батыры Б.Момышұлы, Т.Тоқтаров, М.Мәметова, Ә.Молдағұлова, Т.Бигелдинов, Рейхстагқа Жеңіс туын тіккен Р.Қошқарбаев, Қ.Қайсенов, т.б. жауынгер батырларымыз мәңгітел есінде сақталады.
1943 жылы Невель қаласы үшңн ұрыста пулеметші М.Мәметова ерлікпен қаза тапты. Оған Кеңес Одағының Батыры атағы берілді. 1944 жылы жойқын шабуылға шыққан Кеңес әскерлері 900 күн жау құрсауында қалып, адамзат тарихы білмеген азапты күндерді бастан өткеріп жатқан Ленинград қаласын азат етті. Ж.Жабаевтың «Ленинградтық өренім» деген жыр жолдары аштық пен жалаңаштықтан қиналған қала тұрғындарының жігерін, рухын көтере білді. Отан соғысы майдандарында, жау тылындағы партизандар мен Еуропа елдеріндегі қарсыласу қозғалысы қатарында шайқасып, фашизм концлагерьлерінде қаза тапқан өжет, қайсар қандастарымыздың рухына бас иеміз. Көлемі, қаталдығы, адам және материалдық шығыны жағынан екінші дүниежүзілік соғыс адамзат тарихындағы ең жойқын соғыс болды.
Қалай десек те талай боздақты қанға бөктірген қырық бірдің зұлматы елді есеңгіретті. Неміс фашистерінің зұлымдығы бауырлас мемлекеттердің мүддесін бір арнаға тоғыстырып, ортақ мақсатқа жұмылдырды. Бүгінде қатары уақыт өткен сайын сиреп бара жатқан қарт майдангерлер есінде бұл қанды жылдардың мәңгілікке сақталары сөзсіз. Ер етегімен су кешкен, елдің егемендігін сақтап қалды. Ешкім де, ештеңе де ұмытылмайды. Лайым, елі үшін отқа түсер ерлеріміз аман болсын деп тілейік!