Ұстаз - жас ұрпақтың рухани сәулеткері, қоғам, халық өзінің үміті мол болашағын тапсырытын сенімді өкілі. Олар сол сенімді ақтай отырып, зеделі де зерек, парасатты, ұлттық және адамзаттық құндылықтарды бойына дарытқан тұлғаларды тәрбиелеуде. Қазақ мектебінің болашағы туралы М.Жұмабаев «Әрбір елдің келешегі мектебіне байланысты»деп айтып кеткенде тәуелсіз Қазақстан Республикасының тарихи әлеуметтік, мәдени рухани болмысындамытуға, қоғамдық өмір мен ұлттық мектепті қалыптастыруда ұстаздардың еңбегі зор. Жалпы балалар, ұстаздардың еңбегін тек оқушылар ғана бағаламаған, олардың алдында ұлы жазушыларда бас иген. Сонымен қатар өздерінің өлең жырларына қосып жырлап жүрген. Сенде балалар осы ақын жазушылардың ұстаз жайлы жырлаған өлеңдерін білесіңдер ме? Білсеңдер қане өлең оқып жіберейік. Балалар өлең оқиды. Ұстаз болу- жүректің батырлығы, Ұстаз болу- сезімнің ақындығы. Азбайтұғын адамның алтындығы. Мұғалім деген- ерекше тұлға дар шың, Ұмытылмастай көңілде мәңгі қалатын. Мұғалім деген-аяулы адам асыл жан, Шәкіт кәңілңнде күн болып жайнап жанатын. Мектептің басты тұлғасы, жүрегі мұғалім. Егемен еліміздің ертеңін ойлар білімді де саналы, Отанын, туған жерін, ұлтын сүйетін ұлтжанды парасатты азаматта тәрбиелеуде мұғалімнің еңбегі орасан зор екенін баршамыз мойындаймыз. Ұстаз – ұлағатты есім. Шәкірттерін білім нәрімен сусындатып, тәлім-тәрбие беру, жақсы қасиеттерді бойына дарытып, адамгершілік рухта бағыт-бағдар беруде ұстаздың еңбегі зор. Сондықтан да ол әрдайым қасиетті тұлға ретінде ерекшеленеді
Бiр күнi оларға бiр қыз келдi.
– Сәлеметсiздер ме! Не iстеп жатырсыздар?
– Кет, қыз, сенiң шашың ода-дода, балықты қорқытасың, – дедi түлкi.
– Жоқ, бұл қыз ода-дода емес, ол бұйра, – дедi аю.
Бiр уақытта жел тұрды, қар жауды. Қыз тоңды. Аю өз тонын қызға бердi. Қыз үйiне келдi.
– Сен тонды қайдан алдың? – дедi шешесi.
.
– Аю бердi.
– Аю жақсы екен, оны қонаққа шақыр, – дедi шешесi.
.
Аю қызға қонаққа келдi. Аю және қыз шай iштi, балық жедi. Сосын қыз аюға үлкен балықтарды бердi.
– Балықтарды балаларыңызға апарыңыз, – дедi қыз.
– Рахмет! – дедi аю.
Жолда аюдың алдынан түлкi шықты.
– Аю, сен балықтарды қайдан алдың?
– Бұйра қыз бердi, – дедi аю.
Түлкi қызға келдi.
Лиса к девочке пришла.
– Бұйра қыз, маған балық бершi. Менiң де балық жегiм келедi, – дедi түлкi.
Қыз үндемедi, есiктi ашпады.
"Аю өте қу. Бұйра қызды мақтап, балық алды", – деп ойлады түлкi.
Ал аю қу емес, ол мейiрiмдi болды.
.