Қысқы табиғат ертегіні ескертеді. Күздің тал-шыбығының ада-гүде тағы жақында ақси- жіңішке тармақтары сенімді ықты аспен мұз жамылғымен және қармен иемденеді. Сол тек өте көркем, бірақ және төтенше романтикалық қарайды.
Ал неше қысқы қызықтардың өмір сүреді! Бала-шағалармен, олай сүйікті кесе қарларға деген ойын анда-санда взрослых тылсымдайды, сол кезде олар ашып-жарып олай ғой, сияқты және жастар қырық кейін құтырады. Аққаланың лепка - сол сірә өзінің шығармашылық ойларын біртұма жүзеге асыру мүмкіндік. Ни әдемі сәбіздің, ни жылы бөрік таза қардың кесектерінен деген қарықтырылған емес обал новоявленного "адамның".
Ал тағы мен шыдамсыздықпен қысты күтеді, таудан деген покататься шаңғыда немесе шаналарда қиялдай. Адамды в айтылмыш кезді еліктіргіш полета түйсігінің, мен көмек какого-либо сырттың қиюының қайталау қиын. Суық ауа беттерді және румянит бодрит, бірақ түпкілікті қозғалыс сезін- сызды бермейді.
Бір қысқы демалыстың ең танымал нұсқаларынан болады.
Абай - қазақтың дара туған ақыны. Ол ерекше ақын. Ол ел үшін, халық үшін биліктен бас тартты. Әкесі қатал болғанымен, ол ерекше болды. Оның ерекше ақындық қасиетке баулыған әжесі мен анасы болды.
Оның әрбір өлеңдерінде астарлы ой жатыр. Ол өлеңдерінің бірін тұспалдап, астарлы оймен жазса, ал енді бірін анық, ашық жеткізе біледі.
Оның 45 ғақлиясы, яғни 45 қара сөзібар. Оның әрбір қара сөзі білім, өнер. тәрбие туралы айтады. Оны оқыған адам ерекше сезімге ие болады.
Міне, осындай ерекше дара туған ақынын қазақтар мақтан тұтады!