Абай - қазақ даласын надандықтың айсыз қараңғы түні бүркеп, тұншықтырып тұрған кезде, еліне дем болуға, қараңғы жерге нұр болуға ағып түскен жарық жұлдыз. Ол мың қырлы, мың тәлімі бар ұлы ақын. Осы уақытқа дейін Абай туралы қанша айтылып, қаншама зертеу жұмыстары жазылып келсе де, ол әлі талай тың жұмыстарға негіз болмақ. Осы орайда Абайды сан зерттеген М. Әуезов былай деген: «Абай – терең теңіз, алып мұхит. Абайды таныған сайын, оның түбіне маржандарын алу үшін сүңги беруің керек, сүңги беруің керек. Ал мен оның бетін ғана қалқыдым.» М. Әуезовтен бастап қазақ ақын - жазушыларының кейінгі ұрпағында Абайға соқпай өткені жоқ. Осы ақындардың Абай Құнанбайұлы туралы өлеңдерін тыңдап көрелік.
Объяснение:
Заман қамын ойлаған саналықтың белгісі. Бұл тарихи кезең. Көгінде қыран қалықтап, жерінде түйесі боздап, жылқысы құлындаған байтақ қазақ жері небір қан майдандады өткерді. Дұрысын білмейтін надандардың басшы бола бастағанын, ақша деген дүниенің шыққанын байлардың ұрлық жасап, билердің парақор болғанын, бір бірлерін көре алмай, орыстарға жем болатынымызды, барлығының ойлағаны мал және бұрынғы заман қайта келмейтінін айтып күйінеді. Өзгеріспен жаңашылдық болып жатқанын көреміз. Ш. Қанайұлы ойын жалғастыра көптеген ақындарда сол өлеңдеріне арқау етті.
1)Кеше сенің келбетіңді арман ғып,Боданына бұғауландық басқа елдің.
2)Бабалардың басын тігіп бәйгеге,Аналардың жанарына жас бердің.
3)Өзегімді өртке ораған қоғамда,Өз үйіме өзім өгей болам ба?!
4).Саған жету қиын болса қаншалық,Сақтап тұру қиынырақ одан да!
5)Алла берген азаттықтың әр сәті-Аманат
6)Желтоқсанда жалын атып жастығым,Құрсау болған темір қоғам теңселді!
7)Әр таңыңды сүйіншілеп тұрайын-
Объяснение: