1. Жанар – біріншіден, кластағы ең ақылды қыз.
Кластағы ең ақылды қыз кім?
Жанар кластағы ең ақылды қыз ба?
Жана қандай қыз?
2. Барып тұрған өнерлі қыз.
Ол қандай қыз?
Жанар өнерлі қыз ба?
Өнерлі қыз кім?
3. Кластағы бірінші үздік оқушы.
Кластағы бірінші үздік оқушы кім?
Кластағы бірінші үздік оқушы ма?
Қай жердегі бірінші үздік оқушы?
4. Әкесі - Балабек бригадир болып істейді.
Әкесі кім болып жұмыс істейді?
Әкесі Балабек бригадир болып істей ме?
Әкесінің есімі кім?
5. Мен түнделетіп жайлауға кетем.
Кім түнделетіп жайлауға кетеді?
Мен түнделетіп жайлауға кетем бе?
Мен түнделетіп қайда кетемін?
Біз «қазақ киносының тілі өте кинематографиялық» деп мақтанамыз. Бірақ, бұл, «кино лайым классикаға ұқсағысы келіп тұруы керек» деген сөз емес. Мойындайық, өз-өзімізді ұмытып, бәріміз «кинематографиялық» киноның соңынан кетсек, қазақ көрермені Голливудтың жемтігі бола береді. Қазір бұқараның санасы үшін күрес жүріп жатыр. Зеңбірекке қарсы ақберенмен шығуға болмайды. Бұқаралық киноға қарсы авторлық киномен қарулана алмайсыз. Биік өнер, эстеттік кино – ол да керек, бірақ, бұқара үшін «сторителлинг» немесе қарапайым сюжет баяндаушы фильмдер басымдықта болатынын жасыра алмаймыз. Ақан Сатаевтың бұл фильмі – нағыз сол тұрпатты дүние.
Көріп отырғанымыздай, қазақ киносының қазіргі келбеті – бүкіл қазақ қоғамының келбетіндей ию-қию. Мемлекет өзіне ұнайтын киноға ақша бөледі, кейде өзіне ұнамайтын киноға да мүмкіндік береді. Ал, «кино арқылы табыс тапсам, танымал болсам, абырой жинасам» дейтін жеке студиялар, кейде кино еместі кино деп түсіріп, өз бетімен «дамып» жатыр. Жалпы талғамды көтеретін дүниелердің зәрулігі өкінішті. Авторлық фильмдер кинотеатрларға жетпейді, жетпеуіне мұндай сипаттағы киноны көрсеткісі келмейтін билік өкілдері де, көргісі келмейтін көрермен де кінәлі шығар. Бірақ, көрермен көргісі келетін киноны деңгейлі түсіру камера ұстаған ағайынға да серт пе дейміз?!