КАЗАХСТАН. Ученые Оксфордского университета заявляют, что нашли родину яблок. По словам биолога Бэрри Джунипера, «райский сад» располагался в диких садах Тянь-Шаня в Казахстане. Таким образом, ученые подтвердили слова британского писателя Кристофера Роббинса, который в своей книге «В поисках Казахстана» первым назвал эту центрально-азиатскую страну «родиной яблок и тюльпанов».
По результатам исследований, проведённых с новейших технологий над ДНК яблок британских сортов «Грэнни Смит» и «Кокс орандж пиппинс», оксфордские ученые сделали вывод, что первые съедобные сладкие яблоки на планете вызревали в горных районах нынешнего Казахстана (Алматинская область), на высотах более 2 тыс. м, близ границы с Китаем.
По словам Джунипера, автора книги «История яблок», в диких садах Тянь-Шаня до сих пор произрастают «потомки» первых райских плодов. «В давние времена там произрастали смешанные фруктовые леса. Однако сейчас таких деревьев осталось немного и их можно найти лишь с знатоков», - отметил ученый-биолог.
В советские времена в этих местах разводили всемирно известный сорт яблок «Апорт».
Однако, как считает казахстанский исследователь Татьяна Саловая, уже к концу столетия на склонах Заилийского Алатау осталось лишь 20% яблоневых садов. По мнению казахстанских ученых, в ближайшие 10 лет может быть потеряно ещё 300 гектаров садов в Заилийском и около 100 гектаров в Джунгарском Алатау.
Открытие британских ученых стало неожиданностью. До сих пор считалось, что яблоки – это гибриды различных фруктов.
По словам ученых, распространению яблок оказали содействие медведи, которые выбирали наиболее крупные и сладкие плоды, а потом естественным образом разносили их семена. После частичного культивирования яблоки мигрировали на Запад. Вначале фруктовые сады были разбиты в Персидском заливе, затем римские легионеры доставили их в Европу, в том числе, в Великобританию.
Мен үшін бұл жазғы демалысым ерекше өтті десем артық айтқаным емес.
«Жас Өркен» өмірімен тығыз байланысты көшбасшылар білетіндей, маусым айында «Жас Өркен» қосымша білім беру орталығы 5-күндік лагерь ұйымдастырған болатын. Осы 5 күн ішінде облысымыздың түпкір-түпкірінен жиналған жас көшбасшылар көп жылдарғы достардай, бір шаңырақтың астында жұмылып, жыл бойы білген жаңалықтары мен қол жеткізген жетістіктерімен бөлісті. Өз басыма бұл лагерь қатар жүрген достарымды жаңа қырларынан тануға үлкен мүмкіндік берді. Әлі күнге дейін лагерь фотосуреттерін қарап, сол керемет күндерді сағына еске аламын. Бірақ, уақыт зымырай шығып, лагерьмен де қоштасуға тура келді. Әйтсе де, сол қызықты демалысымы сағынышпен аңсаймын...
Қанша тоқтатқын келсе де, уақыт зымырай берді, зымырай берді… Сондай жазғы кештердің бірінде Алматыға «Молодежный Банк Идей Активінен»(жасы 15-24 ар.барлық жастардың әлеуметтік жобаларына 500$-дан аса грант беретін ұйым) 3 күндік семинарға шақыру келді. Бұған дейін Банкте Програмдық менеджер мен Пресс-менеджер қызметін атқарған мен, өзіме тың жаңалыққа ие болам деген ниетпен, ат басын Алматы жаққа бұрдым. Семинар жаңа технологиялар мен интернет желісінің мүмкіндіктеріне, әлемдегі ең тиімді де қызықты жобаларына арналып, көптеген қонақтар шақырылды. Тағы бір қызығы, бұл семинарға бармас бұрын мен «Сорос-Қазақстан қорына» Алматыда өтетін жазғы «Эвергриния Республикасына» өз мақаламды жіберіп, жауабымды күтіп жүргенмін. Сөйтсе, дәл осы семинарға шақырылған қонақтардың ішінде Сорос қоры да болып, менің лагерьге өткенімді хабарлады. Бір емес, бірнеше қуанышқа кенеліп, Оралға аттандым.
lar ler tar ter mama papa