"Егер мен аралда қалсам не істеймін"
Кез-келген адам өмірінде кем дегенде бір рет шөлді аралда болуды армандайды. Егер бұл тойтарыссыз тілек болса, менде үлкен қуаныш пен рахат болған шығар, мен үшін бұл арал менің қазынам болар еді. Бірақ егер бұл арал дауыл мен кемелердің апатқа ұшырауының салдарынан болған болса, онда мұндай жағдайда арал мен үшін қорқынышты және ұлылыққа айналар еді, мен онымен ортақ тіл табуым керек еді. Мұндай жағдайда сіз өзіңізді өте оңай түсінесіз, өйткені менен басқа ешкім болмайды, тіпті сөйлесетін, кеңес сұрайтын ешкім де жоқ. Әрине, бұл өте қызықты саяхат, ол көптеген шытырман оқиғаларға толы, бұл өздерін нағыз қарабайыр адам ретінде сезінудің мүмкіндігі. Әрине, мұндай аралда еш қиындықсыз, әсіресе қаланың қарбаласынан шыққан адам үшін. Өзіңізді арал мен тамақсыз, сусыз және қажетті құрал-жабдықсыз табу - өте күрделі мәселе. Бірақ егер сіз сабырлы түрде әрекет етіп, үрейленбейтін болсаңыз, онда мұндай приключение өте қызықты және көңілді болады. Тамақ іздеу, өйткені бұл тұтас өнер, сіз құсты, аңды немесе балықты аулай білуіңіз керек, ал қармақ пен қақпансыз мұндай тапсырма жүз есе күрделене түседі. Бірақ мен бірінші болып таза су табу болар едім, бұл аралдағы адам үшін ең маңызды нәрсе. Табиғи баспана, үңгір немесе құлаған ағашты іздеуге тырысу керек еді, оны жақсартуға және оны жел мен жаңбырдан қорғауға болады. Мұндай сапар маған өзімді, не істей алатынымды, мұндай жағдайда өзім не істей алатынымды жақсы түсінуге мүмкіндік береді. Бұл маған өзіңізбен жалғыз қалудың қандай екенін түсінуге мүмкіндік берді, өйткені қалада оны сезу мүмкін емес.
Объяснение:
Абай Құнанбайұлын зерттеуші ғалымдардың оны "халық ұстазы" деп тануы бекерден-бекер емес,деп ойлаймын.Шынында,ақынның шығармашылық мұралары - халықтың рухани қазынасы,тәлім-тәрбие өзегі.Ақын бар ойын ел болашағы жастарға арнаған еді.Негізінен жастарды халқына адал қызмет ететін нағыз азамат - «толық адам» етіп тәрбиелеуді мақсат тұтты.Көпшілігіміз білетін:
Ғылым таппай мақтанба,
Орын таппай баптанба.
Құмарланып шаттанба,
Ойнап босқа күлуге,-деген жолдарының өзінде-ақ оқу-білімге ынтығу керектігі айтылады.Абайдың шығармаларында жастарды оқу-білімге шақыру қазір де өзекті,тіпті қай уақытта да өзектілігін жоғалтпайды деп білемін.Ия,қазіргі таңда сол кездегідей халық надан емес.Алайда,бір күнін босқа өткізіп жатырған жастар жетерлік.Ондай жандарға ақынның:
Сен де бір кірпіш дүниеге,
Кетігін тап та бар қалан,-деп үгіт жасағың келеді.Сонымен қатар,өзін түгелімен ғылымға арнап, бірнеше тіл біліп,елімізде ғана емес,шет елде белгілі боп жүрген жас өрендер де жоқ емес.Соларға қарап өзің де бір марқайып қаласың.Білімді жастар саны көбейе берсін дегім келеді.
Так это легко
Объяснение:
1)С