шешендік өнер - ерте заманнан бүгінгі күнге дейін жеткен асыл қазына. халықтың бүгіні мен ертеңін сипаттайтын, дәстүрлері мен салттарын қазіргі заманға дейін дәріптеу мақсатында пайда болған өнер. шешендік өнер адамзат дамуының көрсеткіші деген сөз бекерге айтылмаған. өйткені, шешендік өнер ерте замандағы адам дамуының әр сатысында болған, әлі де болатын, әр заманның адамдарының дамуын тікелей көрсететін жалғыз айғақ. шешендік өнер дәуірдің рухани және материалдық қазынасын толықтай көрсетіп күллі әлемге паш ететін үлкен өнер туындысы. адамзат дамуының барлық кезеңдерін қамти отыра оның бар ерекшеліктерін ашып көрсете білген ата бабадан қалған ең үлкен мұра. сондықтан әрбір а кешегі күндерден қалған естелікті, шешендік өнерді құрметтеп, ары қарай жалғастыруды қолдап, дәріптеу жұмыстарын жүргізуі керек
Жаңа туған сәбиге ат қою – ерекше салтанатты дәтүрлердің бірі. Ат қоюға қазақ™ халқы ерекше көңіл бөлген. Қазақта балаға ат қоюдың жолы мен сәттері көп. Шөп шауып жатса – Шөптібай деп, наурыз айында туса – Наурызбай деп, ай күні™ туса – Айтбай деп те қоя салады. Сол сияқты қыз бала туа берсе, Ұлболсын, Ұлтуған, Ұлмекен дейді. Көз тимесін деп Бишай, Көтерші, Қосқұлақ, Итемген, Күшік деп те қойған. Қазір Бауыржан, Абай, Олжас, Сәкен, Абылай, Фаризалар көп. Бұлар ™– сол кісілердей болсын деген ырымнан™ қойылған есімдер.
Бала дүниеге келгенде әр саналы отбасы оған жарасымды әрі әдемі есім беруге тырысады. Кейбірі ел арасында™ кең таралған заманауи™ есімдерді қойып жатса, кейбірі ата-аналарының, ұлы-тұлғаларының есімдерін, кейбірі ежелгі есімдерді қояды. «Жаңа туған сәби болашақта құрметті, үлкен азамат болсын» деген үмітпен ата-анасы жасы үлкен, сыйлы адамға ат қоюға қолқа салады™.
Объяснение:
™ это общие имена существительные, после слова